Skip to main content
  • Publicatiedatum: 14-10-2023
  • Intro foto: Lokocartoons.nl en Lodewijk Koster
  • Intro tekst: Een emotie is een innerlijke beleving of gemoedsbeweging dat door een bepaalde situatie wordt opgeroepen of spontaan kan optreden.
  • Artikeltekst:
     
    Als systemisch coach maak ik het onderscheid tussen een aantal gevoelscategorieën die ik regelmatig bij systemische vraagstukken tegenkom.
    Je kunt deze onderscheiden in vier verschillende emoties, namelijk primaire emoties, secundaire emoties, tertiaire emoties en meta/zijngevoelens.
     
    Hieronder neem ik je mee in het verschil tussen de vier emoties en hoe je hiermee kunt omgaan. Leren omgaan met je eigen emoties is in mijn ogen, één van de belangrijkste eigenschappen om een jouw leven te leven.
     
    Lees daarom snel verder als jij wilt leren omgaan met deze emoties en ze wilt leren herkennen.
     

    De vier emoties

    Een emotie is een beleving of gemoedsbeweging binnen in jou welke door een bepaalde situatie of trigger wordt opgeroepen of spontaan kan optreden. Veel mensen vinden het erg lastig omgaan met eigen en emoties van anderen. Een emotie kan iets in beweging zetten, negatief als positief. Emoties ontstaan omdat iets jou raakt. Om goed met due emoties om te kunnen gaan, is het fijn om onderscheid te kunnen maken tussen de verschillende gevoelscategorieën van emotied. Bij systemisch werk onderscheiden wij vier verschillende soorten emoties

    • Primaire emoties
    • Secendaire emoties
    • Tertiare emoties
    • Meta- of zijngevoelens

    Primaire emoties

    Primaire emoties ontstaan als directe reactie op een prikkel van de buitenwereld. Het is een primitieve, innerlijke reactie op een gebeurtenis van onze wereld om ons heen..

    Primaire emoties zijn eenvoudig herkenbaar en vragen niet om een uitgebreide beschrijving. De energie is hoog, ze zijn kort en heftig. Primaire emoties blijven niet langer dan nodig, vaak tussen de 10 en 120 seconden. Ze zijn daardoor verbonden met de werkelijkheid, het hier en nu.

    Ze hebben de mooie eigenschap dat ze een helende werking hebben, of ze nu positief of negatief zijn. Ze maken namelijk iets vrij zodat je weer verder kan. Ze hebben hun werk gedaan en houdt dan op. Zelfs als het oncomfortabel voelt, komen ze vaak iets positiefs brengen. Na afloop voel je namelijk rust, ruimte en kracht.

    Bij primaire emoties moet je denken  aan de basisemoties bang, bedroefd, boos, blij en lichaamgevoelens wat signalen zijn van lichamelijke behoeften.

    Uit de praktijk:
    Primaire emoties zijn verbonden aan een gebeurtenis of een wond die jij hebt opgelopen,. Zo kan je partner je verrassen met een enorm leuk cadeau, waardoor jij je enorm blij of ontroerd voelt. Of krijg je vervelend nieuws te horen, waardoor jij je direct boos voelt.

    Het kan ook zo zijn dat er iets in het verleden heeft plaatsgevonden. Misschien ben je als kind gepest, dan zijn de primaire emoties gerelateerd aan het verdriet of de boosheid dat je er niet bij hoorde, dat je je afgewezen of machteloos voelde. Het kan zijn dat je die emoties pas later in je leven kunt ervaren, omdat een overlevingsmechanisme ervoor zorgde dat je er nog geen toegang toe kreeg. Op het moment dat je er wel toegang toe hebt en je ze kunt voelen, blijven dat de primaire emoties.

    Secundaire emoties

    Secundaire emoties dekken primaire emoties af, het zijn vervormingen van primaire emoties. Wanneer secundaire emoties niet gestopt worden kunnen ze vaak langdurig zijn. Ze kunnen dan uren, dagen, jaren duren.

    Waar primaire emoties het gevoel van echtheid en authenticiteit oproepen, roepen secundaire emoties het gevoel op van onechtheid, moeheid en irritatie.

    Secundaire emoties zijn verbonden met innerlijke beelden, verhalen en concepten waar iemand krampachtig aan wil vasthouden. Zo kan bijvoorbeeld iemands boosheid blijven hangen of telkens terugkomen.

    De functie van deze emoties is om de onderliggende pijn niet te hoeven voelen. Het is een beschermingsmechanisme. Je voelt wellicht tijdelijk verlichting, maar het heelt niet.

    Bij secundaire emoties kun je denken aan frustratie, cynisme, roddelen klagen en slachtoffergedrag. Zo kan iemand verdriet tonen, maar zit daaronder eigenlijk boosheid, of toont iemand blijdschap terwijl er angst is.

    Als iemand secundaire gevoelens ervaart dan worden vaak ook de ogen gesloten. Als men hun ogen open kan doen, echt kan kijken en nog steeds bij het gevoel kan blijven dat ze op dat moment hebben, dan gaat het doorgaans om een primaire emotie.

    Uit de praktijk
    Secundaire emoties ontstaan wanneer je een primaire emotie onderdrukt, ontkent of rationaliseert. Als je je primaire emoties niet wilt voelen, kunnen ze worden omgezet in secundaire emoties. Secundaire emoties dekken de primaire emoties af, omdat die te groot en pijnlijk zijn. Dus het is makkelijker om boos te zijn, dan te voelen dat je afgewezen en gekwetst bent.

    Stel je moeder vroeg vroeger nooit actief naar hoe het met je is. Je hebt het gevoel dat de meeste aandacht naar haarzelf ging. Daardoor ben je misschien gaan denken dat je er niet toe doet en dat je niet belangrijk genoeg bent. Je merkt de laatste tijd dat je steeds geïrriteerd reageert, je bent boos en je hebt eigenlijk geen zin meer om haar te zien (Secundaire emotie). Onder deze boosheid zit eigenlijk veel verdriet in verband met een groot gemis en twijfel (primaire emotie).

    Tertiaire emoties
    Tertiaire emoties hebben een systemische achtergrond, daarom worden ze ook wel systeememoties genoemd of overgenomen gevoelens. Deze overgenomen gevoelens, zoals angst, verdriet of bezorgdheid zijn gevoelens die zijn overgenomen van iemand uit je familiesysteem en kunnen al tijdens de zwangerschap zijn overgenomen door de ander.

    Vaak gaat het zo ver terug dat men ze niet meer kan herinneren wanneer deze begonnen zijn en is men er daardoor weinig van bewust.

    Systeememoties voelen in eerste instantie als eigen emoties, maar horen niet bij de eigen persoonlijkheid, maar bij iemand anders uit het familiesysteem. Het geeft een ‘oneigen’ gevoel. Het is immers geen weergave van een eigen ervaring of eigen trauma.

    Uit de praktijk:
    Denk hierbij aan iemand die zonder echte aanleiding heel angstig of verdrietig is. Uit een opstelling kan dan blijken dat dit is overgenomen van één van de grootouders of iemand anders uit het systeem, die vanwege de pijn niet echt kon rouwen.

    Meta- / Zijngevoelens

    Metagevoelens zijn onpersoonlijke persoonlijke gevoelens. Er is verbinding, maar tegelijkertijd is er afstand. Het zijn gevoelens of gewaarwordingen zonder emotie.

    Deze gevoelens zoals wijsheid, diepe tevredenheid, deemoed, medeleven, metaliefde, moed, maar ook ‘doen wat de situatie vraagt’ zijn van een andere kwaliteit en stijgen boven de andere uit.

    Bert Hellinger beschrijft dat wijsheid het hoogste metagevoel is. Wijsheid wordt geassocieerd met moed, deemoed en met levensenergie. Je kunt deze gevoelens niet oproepen, ze komen uit zichzelf, als een zegen. Denk hierbij aan wat een chirurg ervaart terwijl hij opereert. De discipline die nodig is om dat te doen wat er op dat moment te doen is. Of het slechte gevoel dat je kunt hebben wanneer je op het punt staat iets te doen dat niet in overeenstemming is met je ziel. Noem het een geweten van hogere orde.

    Omgaan met je emoties

    In deze wereld waar het soms lijkt dat alles maakbaar is, lijkt het dat negatieve emoties er niet mogen zijn. Ik geloof daar niet in dat er alleen maar mooie en positieve gevoelens en de daarbij passende emoties. Het leven is geen stroom van alleen maar blije gevoelens.Systemisch gezien is het zelfs zo, dat hoe harder je roept dat de negatieve emoties wegmoeten, hoe harder deze negatieve emoties vaak terugkaatsen. Het is dan net een bal die je steeds harder onder water probeert te duwen, maar als hij dan ontsnapt, zal deze ook veel hoger boven het water uitkomen. De kunst vhiervan is dat jij de negatieve gevoelens er mag laten zijn.

    De kracht van een mooi leven zit hem wat mij betreft in het aankijken van deze emoties, er ja tegen kunnen zeggen en dan aangaan wat daarvoor nodig is. Dat lijkt in eerste instantie heel spannend, omdat we er goed in zijn om in ons hoofd verontrustende beelden te creëren. Maar juist primaire emoties kunnen heftig zijn en tegelijk heel kort en hebben vaak een helende werking, waar secundaire emoties lang duren en je ongemerkt kunt uitputten.

    Wil jij ook meer zicht krijgen op deze vier emoties?

    Middels een familieopstelling krijg jij meer zicht op jouw emoties. Doe daarom een familieopstelling of maak een gratis kennismakingsafpraak voor een persoonlijk coachtraject

    https://www.evbalans.nl/contact

    Bedankt voor de duidelijke afbeeldingen van mannelijke en vrouwelijke emoties

    Lokocartoons.nl en Lodewijk Koster


  • Raadplegingen: 713
  • Publicatiedatum: 03-10-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: "Hoe kan ik meer geld overhouden
  • Artikeltekst:

    Rouwen om haar kindertijd

    Gisteren een op stelling mogen begeleiden met de vraag "Hoe kan ik meer geld overhouden"

    Ik werk mij een slag in de rondte, heb een goede baan, goed inkomen maar toch lukt het mij niet.

    Door vragen te stellen kwam er een enorm diep verdriet uit haar kindertijd en jeugd naar boven.
    Er was geen geld, veel famieleden verloren, niet gezien, er niet toe doen, ongelukken enz...

    Enorm veel pijn en verdriet uit haar kindertijd, die enorm zwaar op haar drukte.

    Op een geven moment zegt ze," ik ben het NIET waard om te leven"?

    Dit was precies de essentie waar het om ging, "ben ik het waard om te leven"?

    Durf jij de pijn te voelen, toe te staan in jezelf dat dit er allemaal geweest is, vraag ik.

    Durf jij deze pijnen te omarmen, heel even maar.

    Deze oude pijnen horen bij jou, kan jij ze een beetje ruimte geven, toestaan dat dit allemaal verdomd zeer doet. Het heeft je gemaakt tot wie je nu bent, het hoort allemaal bij jou.

    Je wilt het liefst vooruit kijken, maar rouwen om je verloren kindertijd is essentieel om oude wonden te helen.

    Ze zit al jaren in een diep rouwproces vanaf het moment dat je moeder overleed komt alles stukje bij beetje naar boven.

    Je energie is op, er is veel boosheid maar je wil er van weg, je wilt het niet voelen.

    Maar onder deze kluwen van zit boosheid, pijn en angst schuilt diep verdriet als primaire emotie.

  • Raadplegingen: 455
  • Publicatiedatum: 03-09-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Wat is dat nu ACT?
  • Artikeltekst:

    Wat is ACT eigenlijk?

    ACT staat voor Acceptance and Commitment Therapy en is een wereldwijd snel groeiende therapie- en coachmethode die mensen helpt om een vitaal en vervullend leven op te bouwen. Door ACT toe te passen vergroot je de mentale veerkracht (Acceptance) van je coachee, zodat hij of zij kan stoppen met worstelen. Hierdoor komt er energie vrij die je coachee kan richten op datgene wat echt belangrijk en van waarde is (Commitment). En dit kan ook als er beperkingen zijn zoals: verlies, ziekte, tegenslag of andere moeilijke omstandighedenACT is ontwikkeld door Steven Hayes op basis van modern psychologisch onderzoek en oude boeddhistische wijsheid. Het gedachtegoed wordt treffend samengevat in dit gebed“Geef mij de kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik kan veranderen, en de wijsheid om het verschil hiertussen te zien.”

    Franciscus van Assisi

    Hoe werkt ACT?

    ACT gaat er vanuit dat het volkomen normaal is dat je als mens regelmatig lastige gedachten en gevoelens ervaart. Als ACT-coach probeer je die dan ook niet te veranderen of positiever te maken. Je doet iets veel mooiers: je verandert de relatie die iemand heeft tot zijn lastige gevoelens en gedachten. Hierdoor ontstaat een mildere levenshouding (Acceptance) en wordt de cliënt vrijer en veerkrachtiger. Ook komt er energie vrij die iemand nu bewust kan gaan richten op zaken die op dat moment van waarde zijn. Mensen leren zo nieuwe keuzes maken en zich hier duurzaam aan te verbinden (commitment). Persoonlijk waarden onderzoek vormt daarbij een soort kompas dat heel veel richting geeft. Kleine stappen tenslotte zorgen dat iemand ook echt in actie komt en langzaam maar zeker begint te veranderen. Het uiteindelijke doel is dat mensen psychologisch flexibel worden en hierdoor voluit kunnen leven en zijn wie ze willen zijn.

    De zes ACT vaardigheden

    • Dit zijn de zes vaardigheden waarin ik jou meeneem.
    • Wakker aanwezig zijn in het hier en NU (Mindfulness).
    • Weten wat ertoe doet voor jou en je dierbaren (waardenonderzoek)
    • Toegewijd handelen (gebaseerd op je waarden)
    • Vriendelijk omgaan met jezelf (zelfcompassie)
    • Je gedachten loslaten (defusie)
    • Je gevoelens ruimte geven (expansie)

    Toegegeven: deze vaardigheden vragen een beetje oefening, maar ze zijn goed te leren!

    ACT is enorm goed in te zetten bij mensen die kampen met uitdagingen, zoals:

    • Stress
    • Perfectionisme
    • Omgaan met een crisis (zoals Corona)
    • Oververmoeidheid
    • Overmatig piekeren
    • ‘niet uit de verf komen’
    • Lastige gewoontes, zoals: snel boos worden, nagelbijten, koopverslaving, etc.
    • Pijnklachten
    • Beperkte fysieke mogelijkheden.
    • Sterke gevoelens van eenzaamheid, angst, somberheid of onzekerheid.
    • Het moeten functioneren onder hoge stress, zoals bij topsporters, ondernemers en executives.

    Wil jij hier meer over weten neem dan eens vrijblijvend contact met mij op!

  • Raadplegingen: 658
  • Publicatiedatum: 03-08-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Balans in de groep
  • Artikeltekst:

    Systemisch werk op het internaat…

    Vorige week hebben wij een opstelling mogen doen op een internaat.  Een kleine groep van 10 kinderen van 14-15 jaar waarde sfeer niet goed is. Waar kinderen hun sociale plekje proberen te veroveren (onbewust) ten koste van een ander. Er worden kinderen buitengesloten, gepest, omdat ze anders zijn of waar niet meteen hoogte van te krijgen is. Er zijn kinderen die bij de vervelende groep aangesloten zijn omdat ze vroeger zelf gepest zijn. Bekende groepsissues dus.

    Na de uitleg plaatsten de kinderen ieder een poppetje op het vlak, in het veld. Ze mochten een plek gaan staanwaar zij voelen of vinden dat ze staan in de groep. Gelijk werd zichtbaar dat enkele kinderen zich buiten de groep plaatsten, alleen of aan de rand van het veld. Je voelde de spanning toenemen. Er gebeurde zoveel in de hoofden.

    Iedereen keek naar het veld. “Wat valt jullie op?” Het gesprek kwam langzaam op gang. Eerst nog wat sociaal wenselijke opmerkingen. Vervolgens werd wat heel duidelijk te zien was benoemd. Er staan kinderen alleen…

    In de tweede ronde mocht iedereen er een emotie bij leggen en het poppetje eventueel verplaatsen. We gingen de kring rond en in eerste instantie legde iedereen een blije smiley neer. Ik dacht nog ‘wat als iedereen dit doet?’ Ik had vertrouwen dat er mocht gezien gaan worden wat er gebeurde. Ik was hier niet voor niets!. Vertrouwen hebben, laten gebeuren… En ja hoor, andere emoties volgden. Frustratie, verdriet, boos, bang, etc.

    Het werd nu heel stil in de groep.  Voelbaar voor edereen, ook de raddraaiers. Confronterend. Hier kon niemand voor weglopen. Dit speelt dus in de groep, feitelijk, maar vooral in de onderstroom, de laag waar gevoeld wordt. Stilte.

    En toen kwam het moment dat een meisje het woord wilde en een heel helder beeld van de klas schetste. Wat een reflectie! En daarna durfden enkele kwetsbare kinderen zich uit te spreken. Met tranen. Er volgden er meer die aangaven hier last van te hebben, maar baggateliseerde het en  dachten dat het niet zo erg was. En dan de jongen die eerst grove opmerkingen maakten die nu verschrikt naar beneden keek en zacht fluisterde: er niet zo bij stil hadden gestaan wat het met de ander deed".

    Wat een lef van deze kinderen. En wat een beweging! Aan het einde bleven kinderen staan.. Ze gaven aan zo blij te zijn dat er wat aan de sfeer in degroep gedaan werd en dat dit wel een fijne manier was. Zonder veel te zeggen laten zien er speelt in de in de groep. 

    Beelden zeggen zoveel meer dan 1000woorden. 

    Over 4 weken gaan wij terug. 

  • Raadplegingen: 550
  • Publicatiedatum: 20-07-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: PUBERS ZIJN GEEN JONGE VOLWASSENEN
  • Artikeltekst:
    Kinderen en vooral Pubers willen gehoord worden
     
    Waarom kijken (sommige) leraren en mentoren weg van wat er speelt in de klas.
     
    PUBERS ZIJN GEEN JONGE VOLWASSENEN
     
    Gedrag heeft een reden.
     
    Als je kind boos wordt of dwars ligt, in de pubertijd, verslaafd raakt, agressief of depressieve gevoelens ontwikkeld, zich niet goed kan concentreren, veel boos is, zich terugtrekt, vaak ruzie maakt,
    niet wilt luisteren, alle oorzaken buiten zichzelf legt, niet in staat is naar zijn/haar eigen aandeel te kijken, plotselinge woede-aanvallen heeft, rusteloosheid en aandachtsgebrek, zit daar iets achter.
    Misschien heeft dat kind een trauma, operatie gehad of pestgedrag meegemaakt.... Misschien heeft dat kind dus een trauma opgelopen in zijn/ haar jonge jaren. En vooral in de pubertijd,
    wilt het trauma verwerkt worden.
     
    Of is er iemand dierbaar overleden, scheiding, ziekte, sexueel misbruik, de weg kwijt geraakt in de COVID-tijd
     
    Als kinderen ontsporen voelen ze zich niet gezien/ gehoord, erkent en begrepen.
     
    Ze hebben het gevoel dat er niet voor hen word gezorgd, dat ze niet serieus werden genomen of dat er geen rekening met hen werd gehouden.
     
    Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken: erkenning is een basisbehoefte van ieder kind.
     
    Wil jij als leraar/mentor inzicht krijgen in de dynamiek, de onderlinge verhoudingen in de klas? Wat speelt er en is er genoeg veiligheid?
    Voelt iedereen zich wel veilig genoeg? En weet je dat nu zeker?
     
    Maar kún je dat wel zeker weten? Er speelt vaak meer dan je aan de oppervlakte waarneemt.
    Heb je het idee dat er leerlingen buitengesloten worden? Wat er gebeurt bij de meiden onderling, meidenvenijn?
    Stoer jongensgedrag, heb je dat in beeld?
     
    Dat er af en toe gedoe is onderling? Dat er kinderen niet lekker in hun vel zitten? Zich niet echt veilig voelen om vragen te stellen? Etc. Hoe kun je de sociale veiligheid waarborgen?
    Door een traject met groepsopstellingen. Een zeer effectieve aanpak! Met als resultaat een veiliger, sociaal klimaat, meer eenheid in je klas, zodat iedere leerling met een fijner
    gevoel naar school komt, meer zichzelf durft te zijn en zich gezien voelt. Je weet als geen ander dat dat ook weer een positief effect heeft op de leerresultaten. Naast dat een opstelling actuele verstoringen bloot legt, werkt het ook preventief. En in klassen waar het al goed loopt, wordt de groepscohesie juist bekrachtigd, ruimte om elkaar te accepteren.
     
    Getriggerd door het bovenstaande en ben je nieuwsgierig naar wat een groepsopstelling voor jouw klas kan betekenen?
    Stuur ons even een bericht:
    EVBalans Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
    Christa Kimenai - Trommel Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
     
    Mail ons gerust dan plannen wij graag een gratis kennismakingsgesprek na jullie vakantie.
    Bellen voor informatie mag altijd!
     
    Meer info op mijn website:
    Jezelf mogen zijn🫶
     
  • Raadplegingen: 566