Skip to main content

Geschreven door Elly op . Geplaatst in Nieuws.

  • Publicatiedatum: 13-01-2024
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Heb jij ook vaak last van je nek, schouders en boven rug? Een pijnlijk, zeurend of trekkend gevoel? Je denkt dat dit veroorzaakt wordt door stress of een verkeerde houding.
  • Artikeltekst:

    Heb jij ook vaak last van je nek, schouders en boven rug? Een pijnlijk, zeurend of trekkend gevoel? Je denkt dat dit veroorzaakt wordt door stress of een verkeerde houding. Je neemt je het telkens voor om beter op je houding te letten! Maar weet je dat de “oplossing” weleens veel simpeler zou kunnen zijn dan je denkt? Door alleen je ademhaling wat aan te passen?

    Hoe vaak haal jij adem per minuut?
    Voordat je verder leest, wil ik je vragen om eerst je ademfrequentie te meten. Dat is heel gemakkelijk: tel het aantal ademhalingen (in- en uit is samen 1 ademhaling) die jij doet in 60 seconden. Dus pak je stopwatch (je telefoon of bijv. een elektronische kookwekker) erbij en meten maar!
    Hoe hoog is je ademfrequentie op dit moment? Terwijl je dit stukje leest, zou het ongeveer 6 ademhalingen per minuut moeten zijn. Is je ademfrequentie hoger, lees dan vooral door.

    Tegen de wind in fietsen
    Bij 16 ademhalingen per minuut, is het alsof je met 18 km per uur tegen de wind in fietst. Dat is voor even niet erg (als je daadwerkelijk op de fiets zit), maar geen enkel lichaam is sterk genoeg om dit dagen achter elkaar vol te houden, zelfs zittend op de bank! Een wielrenner fietst ‘maar’ 6 uur per dag en rust de rest van de dag…

    Sommige mensen die 10-20 x per minuut ademen, krijgen op termijn klachten. Want je ademt te snel en bouwt spanning op in je lijf. Dat voel je niet alleen aan je spieren maar het is ook erg vermoeiend. Te snel ademen sluipt er ongemerkt in.

    Wat is ademhaling eigenlijk?
    Misschien herinner je je biologieles nog. Ademen is het inademen van zuurstof en het uitademen van koolzuur. Zuurstof komt via je neus of mond via je luchtpijp in je longen. Vanuit longen gaat de zuurstof je bloed in en komt overal in je lijf. Zuurstof is overal in je lichaam nodig: denken, lopen, functioneren lever en schildklier. Bij de uitademing adem je een overschot aan koolzuur uit. De verhouding tussen zuurstof-koolstof zou 3:2 moeten zijn.

    Door te snel te ademen, ademen we teveel zuurstof in en te weinig koolzuur uit. Het koolzuur blijft als het ware in je lichaam en verzuurt je spieren. Vooral in je bovenrug, nek en tussen de schouderbladen. Je ontwikkelt op de lange termijn de volgende klachten.

    De Top 5 klachten van te snel ademen:
    1. Pijn in schouders en nek.
    We hebben hulpademhalingsspieren die zijn bedoeld om een korte periode sneller te ademen, bijvoorbeeld om een sprint te trekken. Wanneer je langere tijd snel en hoog ademt, raken deze hulpademhalingsspieren overbelast. Je krijgt een soort spierpijn in je nek, schouders en rug. Bij een goede ademhaling verdwijnt deze pijn na aantal weken.

    2. Gejaagdheid
    Dit gevoel ontstaat doordat de snelle ademhaling je hormoonhuishouding verstoort. Je lichaam krijgt teveel adrenaline, dit maakt je onrustig. Als dit lang genoeg aanhoudt, verdwijnt de adrenaline niet meer goed uit je lichaam en voel je je voortdurend opgejaagd.
    3. Vaak zuchten of gapen.
    Dit is een soort zuurstofverslaving. Als je altijd snel ademt, denkt je lichaam dat er zuurstofgebrek ontstaat als je langzaam ademt. Door gapen en zuchten, krijgt je lichaam ineens een grote hoeveelheid zuurstof binnen.
    4. Snel vermoeid.
    Je lichaam heeft twee brandstoffen: vetten en glucose. Door een snelle ademhaling verbruikt je lichaam doorlopend zijn glucosevoorraad. Hierdoor heb je vaak trek in zoet.
    5. Hartkloppingen, druk op de borst.
    Door veel zuurstof in je bloed, ontstaat er ook veel koolzuur. Doordat je lichaam een grote hoeveelheid koolzuur bevat, vernauwen je vaten zich. Je hart probeert dit te compenseren, door sneller te pompen. En hier krijg je het vervolgens weer benauwd van.

    Oorzaken van een te hoge ademfrequentie:

    • We zijn door de hoeveelheid prikkels op een dag en alle stresshormonen die dit veroorzaakt, voortdurend in een opperste staat van paraatheid. Alsof er acuut gevaar is.
    • Voeding heeft invloed op onze ademfrequentie: door vlees, zoet, koffie, zuivel, E-nummers, cola, gluten (brood en pasta) gaat onze ademfrequentie omhoog.
    • Overgewicht (tevens een gevolg van te hoog ademen, door behoefte aan glucose gaan we meer eten).
    • Alcohol.

    Vertraag je ademhaling
    Door simpelweg 2-3 keer per dag 10 minuten deze oefening te doen, kun je voor een heel groot deel van deze klachten afkomen. Je kunt dit doen als je wekker is gegaan, ergens midden op de dag en voor het slapen gaan.
    Als je deze ademhaling een aantal keer per dag doet, komt je lichaam in een ontspannen toestand. Je voert adrenaline af, je geeft je hoge ademhalingsspieren even rust en gaat zelfs van een glucoseverbranding naar een vetverbranding. Binnen een paar dagen tot weken merk je al verbetering, zeker als ook nog eens met bovenstaande oorzaken aan de slag gaat.

    De oefening:
    Adem in, niet te diep. Verleng vervolgens je uitademing (zodat je lichaam het koolzuur kwijt kan). Als het lastig gaat, maak een tuitje van je mond bij de uitademing. Onthoud de regel: adem langer uit dan je inademt. Probeer ongeveer 6x per minuut te ademen. Je kan bijvoorbeeld 4 tellen inademen en 8 tellen uitademen,
    Je kunt in plaats van lang uitademen, ook een pauze nemen na de uitademing. Je wacht tot je lichaam je een impuls geeft voor een nieuwe inademing. Je kunt bijv. ook tot 8  tellen in ademen door de neus, 8 tellen uitademen door de mond en 8 tellen de adem vasthouden. Als je naar adem hapt, heb je te lang gewacht ;).

    Begin je te gapen, krijg je kriebel aan je neus, word je duizelig, ga je zuchten, raak je ontspannen of slaperig, krijg je tintelingen, hoofdpijn of word benauwd? Dan ademde je voor de oefening sneller dan nodig en heb je zeker baat bij de oefening.
    Let op: je hoeft niet te diep in te ademen, maar wel tot in je buik. Je hand op je buik beweegt evenveel als de hand op je borstkas.
  • Hits: 151

Geschreven door Elly op . Geplaatst in Nieuws.

  • Publicatiedatum: 29-12-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Burn-on: waarom je doorgaat terwijl je uitgeput bent, 5 verontrustende redenen
  • Artikeltekst:

    Je voelt je uitgeput, toch ga je maar door. Ontspannen lukt niet meer, je staat altijd aan. De grote vraag is: waarom stort je niet in, zoals bij een burn-out? Na het lezen van het boek BURN-ON van Mieke Lannoey wil ik hier ook de aandacht op vestigen. “Het lijkt misschien bewonderenswaardig dat jij het puur op wilskracht volhoudt, maar het is de voedingsbodem voor een burn-on.” durf eens hulp te vragen....

    Zolang je bezig blijft, voel je niet hoe moe je werkelijk bent.

    Een wake upcall

    Veel mensen die een burn-out hebben gehad, en ik heb er ook mee gedeald, hoor je achteraf vertellen dat de crash voor hen een wake upcall betekende. Sommigen ervaren het zelfs als een waar geschenk. De crash zorgt ervoor dat je niet langer in de ontkenning kan blijven (de kop-in-het-zandstrategie) en onder ogen moet zien dat het niet goed gaat, dat er iets moet veranderen.

    De crash haalt je van de automatische piloot waardoor de realiteit van je leven jou kan inhalen. Na jaren van jezelf voorbij hollen komt er eindelijk tijd en ruimte vrij om jezelf opnieuw te leren kennen en je levensomstandigheden onder de loep te nemen. Niet zelden slaan mensen na een burn-out een compleet nieuwe richting in. Of ze pakken met vernieuwde energie, meer zelfbewustzijn en gezondere grensafbakening de draad weer op.

    Waarom je niet instort ondanks je grote uitputting?

    Al gaat het leven na een burn-out zeker niet zonder slag of stoot maar het wordt nooit meer hetzelfde, de meeste mensen kijken met dankbaarheid op hun burn-out terug, omdat ze beseffen dat, als deze er niet was geweest, alles bij het oude was gebleven. Maar wat nu als de crash uitblijft en jij blijft maar door denderen?

    Naast een natuurlijke voorbeschikking die bepaalt hoeveel stress je voor hoelang kunt dragen, zoals een snaar van een gitaar slechts is ontworpen voor een bepaalde spanning, speelt er nog iets mee. Want zelfs als de snaar al geruime tijd op springen staat, blijven sommigen nog steeds functioneren. Crashen kan, om verschillende redenen, geen optie zijn of als geen optie voelen. Sommige mensen zien het als een luxe die ze zichzelf niet kunnen permitteren, ook al zouden ze het misschien wel willen of voelen ze dat een periode van rust de enige echte oplossing is.

    Dit zijn overlappende redenen waarom crashen géén optie is:

    • 1. Financiën

    Er zijn veel mensen voor wie langdurig ziek zijn financieel gewoonweg geen optie is. In tegenstelling tot in Nederland, waar de werkgever verplicht is om het loon twee jaar door te betalen, val je in België na slechts één maand ziekteverlof al terug op 60 procent van je brutoloon. Dit betekent dat je heel snel in de problemen komt wanneer de hypotheek strak werd berekend op twee fulltime inkomens. Of wanneer je als alleenstaande (ouder) met hoge financiële lasten te maken hebt. Zeker nu het leven steeds duurder wordt, is er voor heel wat gezinnen financieel amper bewegingsruimte.

    Voor zelfstandigen is het al helemaal een ramp. Want voor velen van hen staat niet werken gelijk aan geen inkomsten. Als zelfstandige zijn je inkomsten rechtstreeks afhankelijk van je doen en laten. Daarnaast loop je het risico om klanten te verliezen wanneer je er een tijdje uit ligt, waardoor ook je financiële toekomstperspectief als sneeuw voor de zon verdwijnt.

    Aangezien geld nodig is om in onze basisbehoeften en dus in onze overleving en veiligheid te voorzien, zorgen mensen er bijna instinctief voor dat ze staande blijven.

    • 2. Verantwoordelijkheid en zorg voor anderen

    De verantwoordelijkheid die het hebben van kinderen met zich meebrengt, zowel materieel als immaterieel, is voor veel ouders een drijfveer om staande te blijven. Maar de stress die je ervaart, kan juist ook veroorzaakt worden door de zorg voor anderen. Bijvoorbeeld door de zorg voor je kinderen, wat kan leiden tot een parentale burn-out. Of voor je ouders, wat kan leiden tot een mantelzorger burn-out.

    Vaak komen er boven op het verantwoordelijkheidsgevoel ook nog eens schuld- en schaamtegevoelens. Gedachten als ‘Dit kan ik toch niet maken’ of ‘Zo veel mensen combineren het hebben van kinderen met een fulltime baan, ik moet dat toch ook kunnen’ zorgen voor de wilskracht om het vol te houden.

    Als het bovendien je thuissituatie is die de stress veroorzaakt, is het niet erg aanlokkelijk om volledig thuis te komen zitten. Aangezien ‘thuis’ juist de plaats is die je doet leeglopen. Misschien zou er dan juist nog meer zorg op je schouders terechtkomen, waardoor je al helemaal niet meer aan jezelf toekomt. Dan maar liever werken…

    • 3. Presenteïsme

    Presenteïsme betekent dat je blijft opdagen op je werk, terwijl je gezondheid erom vraagt om thuis te blijven. Zeker in sectoren waarin er veel personeelstekorten zijn of waarin uitval en personeelsverloop schering en inslag zijn, komt presenteïsme voor. Maar ook in sectoren waarin je 24/7 instaat voor de zorg voor anderen, zoals in een ziekenhuis, of waarin jouw afwezigheid betekent dat een collega extra belast wordt, zoals in het onderwijs.

    Hoe meer jij je bij je werk betrokken voelt (bijvoorbeeld omdat je het doet vanuit een ‘roeping’ of omdat je een leidinggevende en/of goedbetaalde functie hebt), des te meer je het als je verantwoordelijkheid kunt zien om zelf niet uit te vallen. Je draait mogelijk zelfs extra diensten, ondanks de uitputting die je voelt.

    • 4. Reputatie

    Op burn-out rust helaas nog steeds een groot taboe. Het kan je imago als professional dan ook werkelijk schaden. Het lijkt maatschappelijk meer aanvaard dat vrouwen een burn-out krijgen dan mannen. Het ouderwetse rollenpatroon veronderstelt dat mannen altijd ‘stoer en sterk’ zijn. Maar ook vrouwen die in een mannenwereld werken, lijken niet onder te willen doen voor hun mannelijke collega’s uit angst om zwak over te komen. Daarnaast zijn ondernemers en zelfstandigen grotendeels afhankelijk van hun reputatie om nieuwe klanten te krijgen. Negatieve verhalen en klachten gaan sneller rond dan complimenten en reclame… Zeker in de zelfhulpindustrie wordt al snel een oordeel geveld: ‘Wat kan ik van jou als coach leren als je zelf niet eens in balans kunt blijven?’ Kortom: alweer redenen genoeg om te blijven doorzetten.

    • 5. Angst

    En last but not least de gedragsmotivator bij uitstek: angst! De angst om je baan te verliezen als je uitvalt. Een angst die terecht kan zijn wanneer je bijvoorbeeld als freelancer in een sector werkt waarin de prestatieverwachting erg hoog ligt en je gemakkelijk vervangbaar bent. Maar ook de angst om niet meer op gang te komen als je eenmaal bent stilgevallen.

    Zolang je bezig blijft, voel je niet hoe uitgeput je werkelijk bent. Als je toegeeft aan de nood aan rust zou je weleens alle positieve spanning in je leven kunnen verliezen. Een angst die overigens ook terecht blijkt te zijn. Burn-out kent vaak een erg lange tot chronische ziekteduur, sommigen komen nooit meer opnieuw in het arbeidscircuit terecht.

    Een ware Voedingsbodem voor burn-on

    Hoewel het misschien bewonderenswaardig lijkt dat je het puur op wilskracht volhoudt, heeft de medaille ook een keerzijde: het is de voedingsbodem voor het burn-onsyndroom. Want spanning die zich opbouwt, moet ook weer losgelaten worden.

    Bij een burn-on zoekt de opgebouwde spanning niet langer ontlading door middel van een crash of instorting, zoals in het geval van een burn-out, maar door zich naar binnen te keren. Er vindt een implosie plaats die zich kenmerkt door een toenemende innerlijke leegte die volloopt met gevoelens van zelfvervreemding, levensmoeheid en zinloosheid.

     
  • Hits: 101

Geschreven door Elly op . Geplaatst in Nieuws.

  • Publicatiedatum: 02-12-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Bewustzijn Hoe kun je verbinding maken met je innerlijke kind?  En hoe kan deze verbinding jou helpen?
  • Artikeltekst:

    Verbinding met IK en IK is je innerlijk kind in jou

    Je innerlijk kind is een metafoor voor de gevoelens, gedachten en patronen die je als kind hebt ontwikkeld en die je nog steeds bij je draagt. Wanneer je verbindt met je innerlijk kind kun je ontdekken waarom bepaalde situaties je verdrietig of boos maken en wat jij nodig hebt om meer in contact met jezelf te blijven.

    Wanneer je in je volwassen leven wordt geraakt in oude patronen voel je je soms ineens boos, gefrustreerd, bezorgd of verdrietig. Vaak zijn dit de gevoelens die je als kind al had die nu opnieuw geactiveerd worden. Bijvoorbeeld:

    Je collega zegt iets op een manier die jou misschien bewust of onbewust aan je moeder doet denken. Het maakt je boos. Maar die boosheid gaat eigenlijk niet over nu en ook niet over je collega. De boosheid is van het kind van toen, op de moeder van toen. Je collega zette de boosheid alleen toevallig ‘aan’.

    Wanneer je dit kan gaan inzien, creëer je meer afstand. Als je ruimte kunt geven aan die oude boosheid en patronen, ontstaat de mogelijkheid om op een andere, nieuwe manier met je collega te verbinden. Je krijgt meer vrijheid om nieuwe keuzes te maken. Keuzes die passen bij wie je nu bent in plaats van bij wie je vroeger was. Daarvoor moet je wel weten wat er in jou geraakt wordt. Je moet zicht hebben op je binnenwereld en je oude gevoelens, angsten en verlangens. Verbinden met je innerlijk kind kan daarbij heel erg helpen.

    Het beeld van een kind helpt je om:
    Met zachtheid naar jezelf en al je gedachten, gevoelens en patronen te kijken (het is vaak veel gemakkelijker om zachtheid te voelen voor een kind dan voor jezelf als volwassene);
    Ruimte te creëren tussen jou en je gevoelens en gedachten, zodat je kunt observeren wat er gebeurt in plaats van erdoor opgeslokt te worden.
    Hoe doe je dat nu, verbinden met je innerlijk kind?

    🩷Vind het pijnpunt.
    Neem een gevoel uit je huidige leven als uitgangspunt. Ga na wat je precies voelt en waarom. Begin bij het gevoel en kijk dan of je kunt ontdekken waar het echt voor jou om draait.

    “Ik voel me boos.”
    Waarom ben ik boos?
    “Omdat mijn collega me met te veel werk opzadelt.”
    Waarom vind ik dat zo vervelend?
    “Omdat ik het gevoel heb dat er geen rekening met mij wordt gehouden.”

    🩷Vind waar dit vandaan komt.
    Neem dit diepere pijnpunt mee als uitgangspunt voor de volgende stap (in dit voorbeeld: “het gevoel dat er geen rekening met me wordt gehouden”):

    Ga op zoek naar de oorsprong door jezelf de vraag te stellen: Herken ik dit gevoel van vroeger?
    Sluit je ogen en kijk of er een specifieke herinnering boven komt drijven. Waar was je? Met wie? En in dit voorbeeld: op wie was je destijds boos? Wie hield er geen rekening met jou?
    Laat tranen of emoties toe tijdens dit proces. De oude pijn mag nu z’n weg naar buiten vinden zodat het kan helen.

    🩷Verbind met je kleine jongetje of meisje in jou.
    Wanneer je weet waar het over gaat ga je naar het mooiste deel van de oefening. Stel je voor dat jij als volwassene samen met het kind van toen bent. Jij weet als geen ander wat dit kind voelde, wat het wilde en wat het nodig had in die situatie.

    Kijk of je via visualisatie verbinding kunt maken met dit kind. Misschien kun je oogcontact maken, een knuffel geven of een klein gesprekje voeren:

    Is er iets wat je tegen dit kleine kindje in jou wilt zeggen?

    Luister of het jou wellicht iets te vertellen of te vragen heeft.

    Wat had dit kleine kindje in jou nodig om zich beter te kunnen voelen?

    Kun jij dat nu aan hem of haar geven, als de volwassene die je nu bent?
    Probeer te blijven observeren door de ogen van nu.
    Kruip dus niet in de huid van het kind maar wees erbij aanwezig als een liefdevolle volwassene.

    Blijf kijken.
    Soms geeft dat veel emotie🥹, laat dan de gevoelens (van toen) door je lichaam (van nu) stromen.

    Blijf ademen en geef het de ruimte. Zo kan het helen.

    Getriggerd door het bovenstaande en wil jij gezien worden, gehoord worden, er mogen zijn?

    Mijn begeleiding richt zich op bewustwording, van denken naar voelen.

    Van je hoofd naar je ❤️.

    Hierdoor ontstaat inzicht waar je onrust, stress, angst enz. vandaan komen.

    Je krijgt handvatten om steviger verder te gaan.
  • Hits: 120

Geschreven door Elly op . Geplaatst in Nieuws.

  • Publicatiedatum: 26-11-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Naarmate ik langer met trauma werk, zowel met mezelf als met anderen, krijgt het mens-zijn zelf een steeds diepere en enorme warme betekenis voor mij.
  • Artikeltekst:

     

    Hoe anders zou het voor me geweest zijn als iemand mijn hand had vastgehouden op de momenten dat ik dat nodig had. Een hand met lechte ichaamswarmte. Een hand met oprecht, eenvoudig contact. Om mijn autonome zenuwstelstel tot rust te brengen. Dat wat niet met woorden gaat. Maar dat wat mijn innerlijke trillen harmoniseert. 

    Ik weet nu pas hoe zoiets simpels een enorme uitwerking kan hebben.

    De kracht van aanraking.

    Voor de derde keer ging ik onder begeleiding terug naar het moment dat ik samen met mijn pasgeboren zoontje op 16 jarige leeftijd mijn ouderlijk huis verlaat omdat het gewoon weg niet ging tussen mij en mijn moeder. Ik wilde het zelf doen, zelf voor hem zorgen, het was mijn zoon.

    Het gaat hierbij niet om het verhaal, maar om de niet-ontladen energie alsnog te bevrijden. Je weet dat je vrij bent van een gebeurtenis als je er open en rustig over kunt praten, zonder dat je lichaam daar nog innerlijk of uiterlijk op reageert.

     Het is onmogelijk om direct na dat dit gebeurde contact te maken met mijzelf, dat moet geleidelijk gebeuren. Zo kwam na 40 jaar voor het eerst in mijn bewustzijn hoe enorm mijn lichaam geschrokken is.

    De kracht van menselijke warmte

    Het moment echter waarop ik mijn begeleiders hand vastpakte (ik lag op de grond), gebeurde iets bijzonders. Mijn autonome zenuwstelsel reageerde direct op de menselijke warmte. Mijn lichaam begon haar emoties en spanning vrij te geven. Door te huilen en te mogen trillen. Tot dat een evenwicht van kalmte en vrijheid was bereikt. Stille vreugde.

    Daarom vind ik het bij trauma herstel zo belangrijk om het lichaam mee te nemen. Daar zitten mijn en jouw schrikreacties vast. Daar zit de misselijkheid, de angst, het verdriet. In menselijke aandacht, met menselijke warmte (op een neutrale manier gebracht) kan het lichaam ontspannen. En vrij geven wat het onbewust vasthoudt. Keer op keer.

    Samen terug naar trauma

    De jonge vrouw in mijn praktijk heeft het gevoel er alleen voor te staan. Zelfs prettige ervaringen in haar leven doen er niet toe. Bij een een simpele  ruzie wordt ze woedend of verlaat zij haar lichaam en ,haar verbinding met zichzelf. Ze wil meer plezier en rust in haar leven.

    De basis van trauma herstel is altijd zelfregulatie. Ben jij in staat jezelf te kalmeren als je zenuwstelstel op hol slaat? Of jezelf in beweging te brengen als je verlamd raakt? Dit echt voor jezelf uitzoeken. Wat werkt en wat werkt niet. Bij de meeste van mijn cliënten is de natuur een geweldige hulpbron om tot rust en herstel te komen. Soms een huisdier.

    Minder beangstigend

    Ik vraag in de sessies altijd of ik jou mag aanraken als dat bij me opkomt. Het aanraken van jouw voeten kan bijvoorbeeld gronding verstevigen, als je de neiging hebt je lichaam te verlaten. Maar ook het vasthouden van je hand kan helpend zijn. Voor sommige zenuwstelsels is aanraking te bedreigend. Daarom is afstemming heel belangrijk.

    In het geval van de jonge vrouw gaf het vasthouden van haar hand haar een anker om terug te gaan naar een ervaring in haar jeugd waar haar machteloosheid en verdriet zijn ontstaan. Mijn hand hield haar in het hier-en-nu, terwijl zij contact maakte met een specifieke gebeurtenis. Tegelijkertijd gaf mijn hand haar autonome zenuwstelsel het gevoel dat ze niet alleen was. Net als bij mij, na de geboorte van mijn zoontje op 16 jarige leeftijd..

    Mijn coachee verwonderde zich erover dat het terug gaan naar haar traumatiserende ervaring minder beangstigend was dan ze zich had voorgesteld. Door het samen stap-voor-stap doorlopen van haar reis, in contact, in rust, in veiligheid, voelde ze zich ‘meer heel.’ En dat klopt. Er komt letterlijk een afgesplitst stuk terug. IN je lichaam. Dat voel je!
  • Hits: 217

Geschreven door Elly op . Geplaatst in Nieuws.

  • Publicatiedatum: 12-11-2023
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Wil je op een bijzonder krachtige en heldere manier duidelijkheid krijgen in thema's waar je zelf nog niet tot een oplossing hebt kunnen komen?
  • Artikeltekst:
    Schrijf je dan snel in voor deze avond en krijg een inzicht in de onderliggende dynamiek
    en jou familiesysteem en patronen die soms wel door generaties heen worden overgedragen.
     
    Ieder vraag, probleem of deel van jezelf op gesteld worden, vooral deze die steeds terug keren.
    Wanneer je een opstelling doet dan plaats je naar aanleiding van je vraag, op gevoel, representanten in de ruimte.
    Het is bijzonder om te merken wat er dan gebeurt het ontvouwt zich voor je.
     
    De opstelling maakt de onderliggende dynamiek zichtbaar die zich in het systeem voordoen.
    Wat zich in het systeem afspeelt, kan niet worden bedacht. De energie van dat moment bepaalt wat er verder gebeurt.
     
    Wat zijn mogelijke vragen voor een opstelling?
    Ik worstel met steeds terugkerende gevoelens. Hoe kom ik hieruit?
    Hoe ga ik om met emoties of stress?
    Waarom sta ik niet in mijn kracht?
    Ik heb chronische, onverklaarbare klachten. Wat kan ik doen?
    Waarom is grenzen stellen voor mij zo lastig?
    Waarom voel ik mij verantwoordelijk voor alles en iedereen?
    Hoe kan ik mijn probleemoplossend vermogen verbeteren?
    Wat houdt mij tegen mijn juiste positie of plek in te nemen?
    Mijn partner en ik trekken aan en stoten af. Hoe dit te doorbreken?
    Waarom loop ik steeds tegen dezelfde problemen aan
    Heb jij vragen over wat je wil opstellen?
     
    De dagis voor iedereen geschikt, en je hoeft geen enkele ervaring te hebben met deze manier van werken.
    Opstellingen werken door in het systeem van jouzelf en in je familiesysteem maar ook op de toeschouwers en representanten.
    Als toeschouwer/representant leer je ongelofelijk veel en kun je inzicht in je eigen thema's
     
    Niet alleen als opsteller, maar ook als representant zul je inzichten op doen ten aanzien van je eigen proces.

    De workshop zal plaatsvinden op 27 januari 2024 om 09.45 uur in Tricht, duurt tot ongeveer 13.00 uur.
     
    V𝗈𝗈𝗋 𝗁𝖾𝗍 𝗂𝗇𝖻𝗋𝖾𝗇𝗀𝖾𝗇 𝗏𝖺𝗇 𝖾𝖾𝗇 𝗏𝗋𝖺𝖺𝗀 𝖻𝖾𝗍𝖺𝖺𝗅 𝗃𝖾 €125,00
    Ik plan voor de opstelling ruim tijd in om de vraag voor te bespreken en een week na de opstelling evalueren wij hoe het ervaren is.
     
    Wil jij meedoen 𝖺𝗅𝗌 𝗋𝖾𝗉𝗋𝖾𝗌𝖾𝗇𝗍𝖺𝗇𝗍 𝖽𝖺𝗇 𝖻𝖾𝗍𝖺𝖺𝗅 𝗃𝖾 € 25,-
     
  • Hits: 556

Meer artikelen …