Skip to main content
  • Publicatiedatum: 25-02-2024
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Opgroeien met een emotioneel of fysiek afwezige vader bepaalt hoe jij later in liefdesrelaties staat, want hij is je eerste mannelijke ‘hechtingsfiguur’.
  • Artikeltekst:

    Een emotioneel of fysiek afwezige vader leidt tot een vaderwond. Hoe herken je dit trauma bij jezelf? “Als we onze verwondingen langere tijd ontkennen, ontstaan er lichamelijke klachten. Hoe gek het ook klinkt: dit is een zegen.”

    Opgroeien met een emotioneel of fysiek afwezige vader bepaalt hoe jij later in liefdesrelaties staat, want hij is je eerste mannelijke ‘hechtingsfiguur’.

    Pijn die ouders doorgeven

    We groeien op met onze ouder(s) of verzorgers en over het algemeen geven ze ons alles wat binnen hun mogelijkheden ligt. Ze doen hun best om ons zo goed mogelijk groot te brengen, hopelijk met liefde en warmte. Maar onze ouders kunnen ons niet geven wat zij simpelweg niet in huis hebben. Onze ouders zijn zelf ook kinderen, van hun ouders. En hun ouders zijn weer kinderen van hun ouders en ga zo maar door.

    Wat onze ouders niet hebben meegekregen, kunnen ze op hun beurt niet doorgeven aan ons. Zo zie je dat binnen generaties bepaalde situaties zich keer op keer herhalen. Totdat er een persoon is die zich bewust wordt van het patroon en die eraan toe en bereid is om zich persoonlijk te ontwikkelen. Hij of zij laat het licht schijnen op het pijnpunt dat generaties lang wordt meegedragen en doorgegeven. Dat kan bijvoorbeeld de afwezigheid van een vader zijn.

    Vaderwond: groot gevoel van onveiligheid

    In dit artikel ga ik dieper in op de vaderwond. Het is voor mij een groot levensthema geweest. Ik heb moeten leren omgaan met een emotioneel afwezige vader in mijn leven. Opgroeien met een emotioneel of fysiek afwezige vader laat diepe verwondingen achter, een gat in je ziel. Het bepaalt hoe jij later in liefdesrelaties staat, want hij is je eerste mannelijke ‘hechtingsfiguur’. Het drukt een stempel op je gevoel van eigenwaarde. Het drukt een stempel op je levensplezier. Een kind heeft de aanwezigheid, onvoorwaardelijke liefde, steun en zorg van z’n vader nodig. Hierdoor kan het opgroeien tot een evenwichtig mens. Het kind heeft het vertrouwen dat het in veiligheid de wereld kan ontdekken, nieuwe stappen kan zetten. In de wetenschap dat zijn vader aanwezig is ter ondersteuning.

    Op het moment dat deze vader er emotioneel of fysiek niet is, geeft dit een gevoel van onveiligheid. Er is geen veilige vaderfiguur om op terug te vallen. Dit heeft psychologische gevolgen voor het kind, en later voor de volwassene. Persoonlijk heb ik veel moeite gehad met de emotionele afwezigheid van mijn vader. De weg naar heling was lang. Maar inmiddels kan ik zeggen dat ik vooral dankbaar ben. De pijn die ik ervaren heb, heeft ervoor gezorgd dat ik bewuster ben gaan leven en ben gegroeid.

    Zo herken je een vaderwond

    Misschien zit jij in een soortgelijk proces. Misschien is de band die je met je vader hebt niet zoals je hoopte en ervaar je teleurstellingen en verdriet. Elke situatie is uniek en alles wat er in je leven gebeurt, heeft waarde – ook al kun je dat op het moment zelf meestal nog niet zien. Gebeurtenissen, en dan met name pijnlijke gebeurtenissen, zijn er voor jou om te groeien en te evolueren. Dat is waarom we hier op aarde zijn.

    Lees het onderstaande rijtje eens door en vraag je af of dit op jou van toepassing is. Mocht je de meeste vragen met Ja beantwoorden, dan weet je dat je te maken hebt met een vaderwond. En zodra je dit weet, ben je je ervan bewust waaraan je mag werken. Dit doe je vooral voor jezelf, niet om je vader te veranderen. Je werkt aan jezelf omdat jij een mooier en gelukkiger leven verdient en waard bent.

    Deze opsomming is geschreven vanuit het perspectief van de dochter. Mocht je als man dit artikel lezen, dan vervang je het woord ‘mannen’ door ‘vrouwen’.

    Herken jij jezelf hierin?

    1. Je hebt weinig zelfvertrouwen; je voelt je niet goed genoeg.
    2. Je voelt je zwak.
    3. Je bent zeer kritisch op jezelf.
    4. Je voelt je niet veilig in je lichaam.
    5. Je hebt gevoelens van woede naar mannen toe.
    6. Je hebt het gevoel dat jij je moet bewijzen.
    7. Je hebt een weerstand tegen discipline en structuur.
    8. Je hebt geen vertrouwen in mannen.
    9. Je trekt emotioneel niet beschikbare partners aan.
    10. Je bent bang voor afwijzing.
    11. Je hebt het gevoel afgewezen te worden, ongeliefd te zijn en je ervaart geen steun.

    Trauma’s aankijken en herleven

    Het helen van de verwondingen uit je jeugd heeft tijd, aandacht en commitment nodig. Ten eerste is het belangrijk dat jij je bewust wordt van de verwondingen die je hebt opgelopen. Daarom lees je dit artikel – je hebt het niet voor niets gevonden. De tweede stap is de bereidheid om te veranderen, om ingesleten patronen te veranderen. Er is bereidheid en lef voor nodig om oude trauma’s te durven aankijken en te herleven.

    Alles wat we hebben meegemaakt en nog niet hebben verwerkt, ligt opgeslagen in ons lichaam. Als we onze verwondingen langere tijd ontkennen, ontstaan er lichamelijke klachten. Hoe gek het ook klinkt: dit is een zegen. Het is een signaal van ons lichaam dat het nodig tijd is om aan het werk te gaan met niet geheelde wonden en trauma’s. Ons lichaam is oneindig wijs. Het kan zich ook emotioneel uiten. Misschien loop je rond met een sluimerend gevoel van onbehagen en melancholie. Het leven is geduldig en wacht net zo lang totdat jij er klaar voor bent om het trauma aan te kijken.

    Voor jezelf kiezen en volop genieten

    De derde stap is het zoeken van hulp bij het helingsproces. Steun van iemand die dit diepgaande proces zelf heeft meegemaakt, zodat je het niet alleen hoeft te doen. Je staat er niet alleen voor, niet meer. Als je de weg naar heling gaat bewandelen, levert het je veel op. Je kiest meer en meer voor jezelf, je blijft trouw aan jezelf en je merkt dat je in staat bent om volop te genieten van het leven.

    Mijn begeleiding richt zich op bewustwording, van denken naar voelen.

    Ik hoor jou en ik hoor ook wat jij niet zegt in je niet verbale communicatie.

    https://lnkd.in/ehAEvQYv 

    Hierdoor ontstaan inzichten.

    Je krijgt handvatten om steviger verder te gaan.

    Ik nodig je graag uit voor een gratis kennismakingsgesprek, de klik is voor mij zo belangrijk.

  • Hits: 79
  • Publicatiedatum: 18-02-2024
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Vanaf je 40e levensjaar maakt je lichaam een fundamentele verandering door. Er vinden er allerlei hormonale schommelingen plaats waardoor je langzaam maar zeker op de overgang afstevent.
  • Artikeltekst:

    Vanaf je 40e levensjaar maakt je lichaam een fundamentele verandering door. Er vinden er allerlei hormonale schommelingen plaats waardoor je langzaam maar zeker op de overgang afstevent. Dat je in deze fase van je leven meer last kunt krijgen van spierspanningen, is iets dat veel vrouwen niet weten. Dat terwijl gespannen spieren – na opvliegers en nachtzweten – de meest voorkomende overgangsklacht is. Wat de oorzaken zijn van spierspanning en wat je er aan kunt doen lees je hier.

    Spierspanning: waarom je er meer last van krijgt na je 40e

    De overgang is de periode waarin je van een vruchtbare naar een onvruchtbare fase in je leven gaat. In totaal kan deze periode wel 10 jaar duren. Gemiddeld begint de overgang rond een leeftijd van 45 jaar, maar je kunt er ook eerder mee te maken krijgen. De meest voorkomende overgangsklachten zijn opvliegers en nachtelijk zweten. Minder bekend is dat veel vrouwen in (aanloop naar) de overgang last krijgen van spierspanning, vaak in combinatie met pijnlijke gewrichten. Vooral de spieren in je nek, schouders en rug kunnen na je 40e stram en stijf gaan aanvoelen. Zeker als je ’s ochtends je bed uit komt. Je zou misschien denken dat dit komt door slijtage of overbelasting, maar onderschat vooral de rol niet van de hormonale veranderingen die zich in jouw lichaam afspelen. Er namelijk een verband tussen gespannen spieren en hormonen.

    Zenuwstelsel

    Vanaf ongeveer je 40e begint je lichaam met het afbouwen van de aanmaak van de vrouwelijke geslachtshormonen oestrogeen en progesteron. Dit is een teken dat er een einde komt aan de vruchtbare periode in je leven. Je lichaam gaat op zoek naar een nieuw, hormonaal evenwicht. Helaas gaat dit vaak niet zonder slag of stoot. Zo kunnen schommelde hormoonspiegels zorgen voor spierspanningen. Door de afname van oestrogeen daalt namelijk ook de hoeveelheid collageen in je lichaam.

    Collageen

    Collageen is een lijmvormend eiwit dat niet alleen verantwoordelijk is voor de elasticiteit van je huid, maar óók bijdraagt aan gezonde spieren, pezen en kraakbeen. Vanaf je 25e levensjaar loopt de hoeveelheid collageen in je lijf elk jaar terug met ongeveer 1%. Om na je 40e pas echt een snoekduik te nemen. Het gevolg? Een slapper wordende huid én stramme spieren. Wat ook meespeelt is dat je kraakbeen (een speciaal soort bindweefsel dat het oppervlak van bot-uiteinden bekleedt) met het klimmen van de jaren steeds dunner, zachter en brozer wordt. Hierdoor neemt de beweeglijkheid van je gewrichten af. Dit kan pijnklachten veroorzaken waardoor je spieren onder spanning komen te staan.

    Natuurlijke remedies bij spierspanning

    Tot je 40e zorgt je lichaam voor jou. Na je 40e moet jij voor je lichaam gaan zorgen. Als je spierspanning wilt voorkomen doe je er goed aan regelmatig een BRTT (Body Remebber Trauma Therapie)sessie te nemen om de beweging vanaf de psoasspier in de gang te zetten. Een BRTTsessie is een effectieve manier om spierspanning te bestrijden. Trillen bevordert de doorbloeding van je spieren en zorgt ervoor dat afvalstoffen zich niet in het bindweefsel ophopen. Hierdoor komt door het trillen oxytocine vrij. Dit stofje vermindert de aanmaak van het stresshormoon cortisol. En als jij minder gespannen bent, zijn jouw spieren dat ook.

    Body Remembers Trauma Therapy ®

    Body Remembers Trauma Therapy (BRTT®) is een wetenschappelijk onderbouwde therapie waarbij het lichaam zichzelf herstelt die werkt vanuit de psoasspier, de spier in je bekken gebied die het boven lichaam aan het onderlichaam verbindt.

    Door deze spier actief in beweging te zetten en daarna in trilling te zetten onstaat er ontspanning in het lichaam.​
    Met BRTT®  laat je op een natuurlijke manier trauma en spanningen los uit het lichaam. Jouw lichaam doorgaat alle spanningen opnieuw om het vervolgens los te kunnen laten en er vrij van te komen. Het trauma en alle spanningen en blokkades worden opgeheven

     

  • Hits: 220
  • Publicatiedatum: 04-02-2024
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Levend verlies is een term die steeds vaker wordt gebruikt om het proces van rouw en verlies te beschrijven bij verlies waar iemand niet overlijdt
  • Artikeltekst:

    Levend verlies is een term die steeds vaker wordt gebruikt om het proces van rouw en verlies te beschrijven die gepaard gaan met het leven met een chronische aandoening, ziekten, blijvende handicap, baan, verlies contact met kinderen, het moeten missen van iemand die nog wel in leven is.

    Hoe ga je hier mee om, wat kun je als partner/ familie wel doen en wat zou je moeten laten. Hoe reageert de ander hierop….

    Levend verlies is een langdurig proces van aanhoudende verlieservaringen en rouw.

    Afscheid nemen van de vaste patronen, afscheid nemen van degene die hij of zij was…. Het erkennen van het proces, van de de verandering, het accepteren van het andere gedrag zonder oordeel.

    Het proces van levend verlies kan lang heel lang duren en kan invloed hebben op alle aspecten van het leven van een persoon. Het is belangrijk om levend verlies te erkennen als een legitieme vorm van rouw. Bij levend verlies is bijna dezelfde Rouwarbeid te doen als bij overlijden. Alleen nu is de ander er nog, zijn of haar persoonlijkheid en/of lichamelijke afhankelijkheid is veranderd

    Levend verlies verwijst naar het aanhoudende gevoel van verlies en rouw dat gepaard gaat met het hebben van een geliefde met een chronische aandoening, een handicap of een levensbedreigende ziekte. Het kan ook voorkomen bij de persoon die zelf met de aandoening leeft, die langzaam zichzelf verliest.

    Wanneer er bijvoorbeeld bij je partner een herseninfarct optreedt, kunnen de fysieke functies uitvallen, maar de geestelijke functies en denkpatronen functioneren wel, alleen kan men dit niet meer uiten, waardoor de ander minder serieus genomen wordt.

    Levend verlies kan op verschillende momenten optreden

    Het kan zich bijvoorbeeld voordoen wanneer de schrijnende diagnose wordt gesteld, wanneer de aandoening zich verergert of wanneer er veranderingen in de zorg en ondersteuning plaatsvinden.

    Denk hierbij bijvoorbeeld aan het uit huisplaatsen van de partner. kind of ander familielid, dit is een afscheid, een verlies van dat was er was. De zorg overlaten aan professionals, je bezoek inplannen, je aanpassen aan de ander, aan de organisatie, je bent weer alleen thuis. Je moet je weg weer vinden zonder de ander die hij of zij was.

    Dit is belangrijk om de ander de kans te geven zich in de nieuwe patronen te hechten en het nieuwe leven te aanvaarden. Erken je nieuwe rol hierin, hoe doe je dat #vraaghulp.

    Veelvoorkomende situaties waarin levend verlies kan optreden zijn onder meer:

    • Een geliefde/partner die een ernstige diagnose krijgt en waarbij het vooruitzicht op genezing of herstel klein is of blijvende beperkingen heeft (herseninfarct, ongeluk met ernstig hersenletsel, ziekte, dementie, uitval van functies, amputatie, blijvend gehandicapt e.a.)

    • Een kind met een aangeboren aandoening die je dagelijkse leven beïnvloedt (beïnvloedt je werk, je carrière, je gezinsleven, je relatie enz.)

    • Een ouder of partner met dementie of Parkinson die geleidelijk naar zijn : "eigen wereld" gaat en niet meer deelneemt aan jou leven (het is niet meer de partner waar je ooit voor koos, dit vraagt aanpassing van je relatie, de ander is afhankelijk geworden jouw)

    • Een kind of een partner/familielid met een verslaving die niet kan stoppen; (gokken, drugs, alcohol e.a.)

    Levend verlies is echt complex en wordt enorm onderschat en is vaak langdurig proces van rouw en aanpassingen, en het kan een grote invloed hebben op het leven van de patiënt als alle familieleden daar om heen. Het kan helpen om steun te zoeken bij familie, vrienden, zorgverleners of rouwexperts om te leren leven met de gevoelens van verlies en de uitdagingen van het leven met de aandoening.

    Rouwarbeid

    Bij levend verlies is dezelfde ‘Rouwarbeid’ (Manu Keirse) aan de orde als verlies bij overlijden. Ook al zijn de rouwvormen verschillend, je maakt een afscheid door, leeftijd maakt voor verlies niet uit. De traditionele rouw verschilt uiteraard, maar rouw is er.

    Hoe breng je hiervoor begrip op, daar heb je hulp, steun en begeleiding bij nodig. Je zult uiteindelijk ook over een dosis veerkracht beschikken, gesprekken met anderen kunnen je daarbij helpen. Blijf erover praten, vraag of de ander wil luisteren, dit is belangrijk voor degene die aan de zijlijn staat. Je familie, vrienden, buren en anderen heb je nodig om je bij te staan.

    Blijf ook vooral goed voor jezelf zorgen: een evenwichtig welzijn helpt je om dit proces te hanteren.

    Rouwtaken

    1. Het verlies onder ogen zien: je gevoel zegt ‘het kan toch niet waar zijn, hoe kan dit och, wat is er aan de hand

    2. De pijn van het verlies durven te voelen; (alle gevoelens mogen er zijn, je bent boos, je voelt je schuldig, je bent negatief)

    3. Aanpassen aan de "nieuwe werkelijkheid; (de wereld is anders geworden, hoe ga je weer vertrouwen vinden in de ander, wie gaat nu doen wat de ander altijd deed)

    4. Je leven inrichten zonder de andere en er weer plezier in hebben; (anders vasthouden, anders liefhebben, opnieuw verbinding zoeken met de ander, een schaduw hangt om je heen)

    Verbinding zoeken met anderen

    Luisteren, in gesprek gaan en verbinding zoeken is belangrijk in de begeleiding bij deze vorm van rouw. Erken de ander in zijn/haar nieuwe gedrag. Ook hij of zij koos daar niet voor.

    Van loslaten naar verbinden, en de wereld draait door voor iedereen, behalve voor jou… Hoe blijf je staande in deze eenzaamheid en verwarrende andere periode. Graag help ik je hiermee op weg, samen bespreken wat je kunt doen, waar je nog meer hulp en begeleiding kunt vragen/krijgen. De familie en vrienden betrekken, durf je kwetsbaarheid te laten zien, praten, praten en nog eens praten tijdens dit verdrietige proces.

    Er ZIJN voor de ander is zo van onschatbare waarde.

  • Hits: 91
  • Publicatiedatum: 30-01-2024
  • Intro foto:
  • Intro tekst: 8 Tips voor grenzen aangeven.
  • Artikeltekst:

    Grenzen aangeven betekent dat je durft te zeggen wanneer iemand te veel van je verlangt, dingen vraagt die je niet wilt, tegen jezelf zegt dat het mooi genoeg is zo, of dat je erkent dat het je niet gaat lukken.

    Grenzen aangeven wordt als lastig ervaren. Hoe kan dat?

    Grenzen aangeven

    Grenzen, waar zijn die? Hoe kom je er achter waar mijn grenzen liggen? Bedenk dat grenzen persoonlijk zijn. De ene persoon kan meer aan, dan de ander. De een kan het aan om de hele dag te werken en daarna nog te gaan shoppen. De ander heeft meer behoefte aan rust en stilte als hij of zij uit zijn werk komt. Vergelijk jezelf niet met anderen. Jij moet de ruimte nemen die jij nodig hebt. Als jij rust nodig hebt, moet jij die nemen. Een ander neemt die niet voor jou.

    Voordat je grenzen kunt aangeven, zul je ze eerst aan moeten (leren) voelen. Let daarom op de signalen die je lichaam geeft. Voel je je extreem moe na een dag werken en winkelen? Dan weet je dat dit te veel voor jou is. Je lichaam heb je niet voor niets, je moet luisteren naar wat je lichaam jou vertelt. Als je dagenlang hoofdpijn hebt, dan zal je toe moeten geven aan deze hoofdpijn. Daar kun je niet mee door lopen.

    Zo ook in het grenzen aangeven: Voel je aan dat iemand over je grenzen heengaat? Dan zul je daar wat aan moeten doen.

    Fysieke grenzen, mentale grenzen en emotionele grenzen

    Er wordt een onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten grenzen. De meest voornamelijke grenzen zijn de fysieke grenzen en de mentale grenzen.

    Fysieke grenzen

    Fysieke grenzen worden ook wel lichamelijke grenzen genoemd. De grenzen stel je om aan anderen aan te geven hoe ver ze mogen gaan met aanrakingen. Door hierin grenzen te stellen geef je aan wie je mogen aanraken en in welke mate ze dit mogen doen. Dit is een hele belangrijke grens want het mag natuurlijk niet zo zijn dat iedereen je zomaar mag aanraken.

    Mentale grenzen

    Mentale grenzen zijn ook zeker heel belangrijk. Deze grenzen geven je namelijk de mogelijkheid om je eigen mening te hebben en te vormen en daarnaast geven deze grenzen je de mogelijkheid om je gedachten te uiten. Niemand anders kan over jouw gedachten de baas zijn en je hoeft ook niet altijd mee te lopen in de gedachten van anderen.

    Emotionele grenzen

    Elk mens heeft zijn eigen emoties. Mensen om ons heen kunnen manipulatief werken. Je eigen emotionele grenzen maken je los van deze schadelijke invloeden van buitenaf en zorgen ervoor dat je eigen emoties een rol kunnen spelen.

    Wanneer geef je grenzen aan?

    Grenzen aangeven is niet lastig wanneer je precies weet wat de grenzen zijn. Als je de letterlijke grens oversteekt naar een buurland en je passeert daarbij een kenmerk (paal/ bord etc.) weet je dat je een grens overgaat. Echter: als je in een bos loopt, zonder markering, passeer je een grens zonder dat je er erg in hebt.

    Dit maakt grenzen aangeven zo lastig. Vaak ben je een grens al voorbij zonder dat je het door hebt.

    Vaak ben je een grens al voorbij zonder dat je het doorhebt

    Dit komt doordat je omstandigheden continu wisselen. Neem als voorbeeld eens overwerk. Normaal gesproken ben je niet te beroerd om een uur over te werken. Je belt naar huis waar het ook geen probleem is iets later te eten. Je werkt een uur langer door, rond je werk af, iedereen is blij en met een tevreden gevoel ga je naar huis. Dit tempo kun je weken lang volhouden!

    Laten we deze situatie eens als de normale situatie beschouwen.

    Wanneer ga je nou je grens voorbij? Het uur overwerken is geen probleem voor je toch? Echter: deze morgen ben je slecht wakker geworden. ‘ik heb slecht geslapen‘ mompel je tegen je partner en vertrekt naar je werk. Het is chaos op de afdeling. Uitzendkrachten zoeken hulpeloos naar hoe ze iets moeten doen, je leidinggevende is op vakantie, bij de buurafdeling wordt gereorganiseerd en jouw mailbox is het afgelopen weekend ontploft. Een van deze mails bevat de vraag of je wilt overwerken. Wat doe je? Overwerken is toch nog nooit een probleem geweest voor je?

    Waarom is grenzen aangeven moeilijk?

    In zo’n situatie wordt het tijd om grenzen aan te geven. De gevolgen om in dergelijke situaties toch door te zetten leiden tot stress, chronische stress en uiteindelijk burnout.

    Grenzen aangeven wordt vaak bemoeilijkt door gevoelens:

    • Je wilt  een ander heel graag plezier doen en gaat in op zijn wensen.
    • Je bent bang dat de ander je niet meer waardeert en doet toch wat zij vraagt.
    • Anders zijn dan anderen wil je niet en je past je daarop aan
    • Je bent bang voor een luilak-imago

    Maar ook door normen en waarden:

    • Als ik niet overwerk ben ik een nietsnut
    • Als ik niet naar dat feestje ga ben ik asociaal
    • Ik moet het kunnen dus ik doe het.
    • Ik moet gewoon doen wat er van me gevraagd wordt.

    Durf hulp te vragen ik help e graag!

  • Hits: 164
  • Publicatiedatum: 28-01-2024
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Gestrest zijn is al erg genoeg. Het laatste wat je erbij wil hebben is een reeks lichamelijke klachten.
  • Artikeltekst:

    Toch kan stress allerlei vervelende fysieke symptomen veroorzaken. En bovendien kan het zijn dat je immuunsysteem als gevolg van stress minder goed werkt en dus minder in staat is je te beschermen tegen ziekmakers. We vertellen je hieronder meer.

    Ziek door stress?
    7 klachten die daar op duiden

    Gedurende de dag beoordeelt je brein voortdurend of je in gevaar bent. Jouw hele systeem is geprogrammeerd op overleven, dus er gaat een alarm af in je hersenen als ze een dreiging waarnemen. Je bijnieren gaan direct adrenaline aanmaken en je lijf bereidt zich voor op een vlecht-, vlucht- of bevriesreactie. Je spieren spannen zich aan en je hartslag en bloeddruk stijgen. Als de situatie na een paar minuten bedreigend blijft, gaat je bijnierschors ook cortisol aanmaken, een stresshormoon. Het zorgt er onder andere voor dat je emotionele ervaringen beter onthoudt. Je brein wilt immers voorkomen dat je in de toekomst opnieuw met (hetzelfde) gevaar wordt geconfronteerd.

    Chronische stress

    Dit ingenieuze mechanisme wil je gewoon veilig houden, en het is belangrijk dat het goed werkt. Het probleem ontstaat als de stress aanhoudt en getriggerd wordt door dingen die eigenlijk niet gevaarlijk zijn. Ooit was het handig als ons brein bij de kleinste ritseling in de bosjes op scherp sprong. Onze leefomgeving is veranderd, maar ons brein reageert nog op dezelfde manier. Zo kan een overvolle agenda of vervelend conflict met je partner eenzelfde vecht-, vlucht- of bevriesreactie triggeren. En hoe meer dat gebeurt, hoe gevoeliger je voor stress wordt. Chronische stress verandert namelijk uiteindelijk de structuur van je hersenen. Veranderingen in de verhouding tussen grijze en witte hersenstof kunnen ervoor zorgen dat je minder rationeel en emotioneel beheerst kunt reageren op stressprikkels. Je brein is bovendien niet meer goed in staat om in te schatten of een situatie daadwerkelijk gevaarlijker is én je angstreactie wordt heftiger. En door die toegenomen stress wordt je stressrespons alleen maar meer gevoelig. Kortom: je belandt in een vicieuze cirkel.

    Sneller ziek worden door chronische stress

    Helaas heeft chronische stress nog veel meer potentiële vergaande gevolgen voor je gezondheid. Een hoger cortisolniveau in je lichaam kan ervoor zorgen dat bepaalde immuuncellen en antilichamen minder worden geproduceerd en minder goed functioneren. Bovendien kan stress het moeilijk maken voor je lichaam om ontstekingswaarden te reguleren. Cortisol is in normale hoeveelheden ontstekingsremmend, maar als je chronisch gestresst bent werkt het laagdradige ontstekingen juist in de hand. Dat betekent ook dat wanneer je blootgesteld wordt aan een virus, de ontstekingsreactie van je lichaam sterker zal zijn. Het resultaat? Meer en hevigere symptomen.

    Fysieke gevolgen van stress

    Stress maakt het dus moeilijker voor je lijf om ziekmakers onschadelijk te maken. Het kan daarnaast zelf ook een reeks vervelende fysieke symptomen veroorzaken. De volgende 7 komen vaak voor.

    1. Hoofdpijn en spierpijn

    Een van de meestvoorkomende reacties op stress is een verkramping van spieren. Deze spierspanning kan hoofdpijn, spierpijn (vooral in de nek, schouders en kaken) en gewrichtspijn triggeren. Extra onhandig is dat stress je pijngrens kan verlagen. En als gevolg van de pijn die je voelt kun je weer gaan verkrampen…

    2. Moeite met slapen

    Ook als het gaat om slaap beland je met stress vaak in een vicieuze cirkel. Stress kan de nachtrust verhinderen, en een slechte nachtrust kan je stresslevels weer flink omhoog gooien én je gevoeligheid voor stress vergroten.

    3. Vermoeidheid

    Als gevolg hiervan voel je je waarschijnlijk vaak moe en slap. Chronische stress veroorzaakt echter een vermoeidheid die helaas niet zomaar overgaat met een dutje of een avondje Netflix. Noem het dus liever uitputting.

    4. Huidproblemen

    Acute stress kan leiden tot huidkwalen als netelroos en psoriasis. En uit onderzoek gepubliceerd in JAMA Dermatology is gebleken dat er een verband is tussen chronische hoge stresslevels en huidproblemen zoals acne. Dit effect kan deels verklaard worden door het feit dat stress het je lichaam moeilijk maakt ontstekingen te reguleren. Ook beschadigt cortisol het elastine en collageen in de huid, eiwitten die essentieel zijn voor een stevige, gezonde huid.

    5. Spijsverteringsklachten

    Heb je weleens voor een spannende presentatie naar de wc moeten rennen, of last gehad van je maag? Stress beïnvloedt welke voedingsstoffen worden opgenomen, hoe snel je eten wordt verteert en hoe veel eetlust je hebt. Bovendien heeft het spijsverteringsstelsel zijn eigen zenuwstelsel, het enterische zenuwstelsel genoemd. Het heeft als het ware een ‘eigen brein’ en reageert op dezelfde stresshormonen (zoals cortisol) en neurotransmitters (zoals serotonine en dopamine) als je hersenen.

    6. Zweten

    Als je gestresst bent produceert je brein acetylcholine (ACh), een neurotransmitter die je zenuwstelsel activeert en signalen naar zweetklieren over je hele lichaam stuurt. Vooral die op je handpalmen, voetzolen, gezicht en oksels. Explains a lot…

    7. Verhoogde hartslag en bloeddruk

    Hierboven las je al dat je hartslag en bloeddruk in de vecht/vlucht-modus stijgen. Je raadt het al: als je last hebt van chronische stress, kun je óók een chronisch verhoogde bloeddruk en hartslag hebben. Met alle potentiële gevolgen van dien.

    Stress beperken

    Steeds meer artsen erkennen de grote rol die stress speelt bij de ontwikkeling van (chronische) ziekten. Het is letterlijk van levensbelang dat je gedurende je leven je stresslevels binnen de perken houdt. Natuurlijk kun je stress nooit vermijden, en in normale hoeveelheden is het nodig en gezond. Maar als je merkt dat je te veel stress hebt, onderzoek dan vooral of Body Remember Trauma Therapy of Trauma Remember Breathing  je kunnen helpen, boost de aanmaak van endorfine in je lijf, kijk eens of adaptogenen wat voor jou zijn. Ruil je kop koffie eens in voor gemberthee en overweeg om extra magnesium te nemen in de vorm van een magnesium supplement.

     

     
  • Hits: 110