Skip to main content
  • Publicatiedatum: 20-07-2025
  • Intro foto:
  • Intro tekst:  De stille impact van vroegkinderlijk trauma
  • Artikeltekst:

    "Chronische vermoeidheid is soms de taal van een lichaam dat te lang zijn verhaal niet kon vertellen."

    Veel mensen leven dag in dag uit met chronische vermoeidheid, uitputting of lichamelijke klachten waarvoor geen duidelijke medische oorzaak wordt gevonden. Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat deze klachten hun oorsprong kunnen hebben in onverwerkt vroegkinderlijk trauma.

     De stille impact van vroegkinderlijk trauma

     Vroegkinderlijk trauma is niet altijd een zichtbare wond. Het gaat lang niet altijd om ingrijpende gebeurtenissen zoals mishandeling of misbruik. Ook subtielere ervaringen kunnen diepe sporen nalaten. Denk aan:

    Emotionele verwaarlozing

    • Geen veilige hechting met ouders of verzorgers

    • Voortdurend op je hoede moeten zijn

    • Niet gezien of gehoord worden in wie je bent

    Als kind leer je omgaan met deze situaties door je aan te passen of je gevoelens te onderdrukken. Het zenuwstelsel gaat in een overlevingsmodus. Je leert te 'overleven' in plaats van te leven.

    Die overlevingsstand blijft vaak onbewust actief, ook als je volwassen bent. Dit kost veel energie en kan zich jaren later uiten in uiteenlopende klachten.

    Hoe uit trauma zich in het lichaam?

    Trauma slaat zich niet alleen op in je geheugen, maar vooral in je lichaam. Het zenuwstelsel kan vast blijven zitten in een staat van stress of juist van bevriezing. Daardoor is het voor je lijf en geest moeilijk om te ontspannen, te herstellen of echt op te laden.

    Typische gevolgen hiervan zijn:

    • Chronische vermoeidheid

    • Totale uitputting, ook na voldoende slaap

    • Slaapproblemen of onrustige nachten

    • Onverklaarbare lichamelijke klachten, zoals spierpijn, hoofdpijn of buikklachten

    • Verlies van motivatie of levenslust

    • Depressieve gevoelens

    • Plotselinge emotionele uitbarstingen of juist gevoelloosheid

    De vicieuze cirkel van onverwerkt trauma

    Wanneer je lichaam continu signalen van uitputting geeft, maar er geen medische oorzaak wordt gevonden, ontstaat vaak een gevoel van machteloosheid. Je kunt je afvragen:

    "Waarom ben ik altijd zo moe? Waarom kan ik niet gewoon functioneren? Wat is er mis met mij?"

    Die vragen kunnen leiden tot zelfverwijt, schaamte of zelfs een depressie. Ondertussen blijft je lichaam signalen geven, waardoor je in een vicieuze cirkel belandt van spanning, overprikkeling en uitputting.

    Herstel is mogelijk

    Gelukkig is het mogelijk om deze cyclus te doorbreken. Maar daarvoor is het belangrijk om de werkelijke oorzaak van je klachten te erkennen. Niet door eroverheen te stappen of jezelf streng toe te spreken, maar door met mildheid naar jezelf te kijken en de onderliggende pijn en spanning de ruimte te geven.

    Bij EVBalans begeleid ik mensen die vastlopen door de gevolgen van vroegkinderlijk trauma. Ik werk lichaamsgericht en traumasensitief, zodat je stap voor stap leert hoe je jezelf weer tot rust kunt brengen en kunt herstellen.

    Wat kun je verwachten bij EVBalans?

    In mijn praktijk bied ik

    • Een veilige ruimte waarin je mag zijn wie je bent, zonder oordeel

    • Lichaamsgerichte oefeningen om spanning te leren herkennen en reguleren

    • Trauma-sensitieve begeleiding, afgestemd op jouw tempo

    • Inzicht in oude patronen, zodat je jezelf beter gaat begrijpen

    • Herstel van basisveiligheid, waardoor je weer contact maakt met je eigen kracht en grenzen.

    Je hoeft het niet alleen te doen

    Het is belangrijk om te weten dat jouw klachten logisch zijn, gezien wat je hebt meegemaakt. Je bent niet ‘lui’ of ‘zwak’. Je lichaam heeft jarenlang geprobeerd om jou te beschermen. Nu mag je leren hoe je jezelf kunt ondersteunen in plaats van overleven.

    Wil je ontdekken of mijn begeleiding bij jou past? Neem gerust contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek

    Elly Vroegh

    EVBalans – begeleiding bij trauma, stress en chronische vermoeidheid

    ☎️06-51293720

    Lichaamsgerichte trauma- en regressietherapeut

  • Raadplegingen: 92
  • Publicatiedatum: 15-06-2025
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Relaties zijn een belangrijke spiegel van wie we zijn en waar we vandaan komen. Soms zitten we vast in patronen die diepgeworteld zijn in onze jeugd....
  • Artikeltekst:

    Relaties zijn een belangrijke spiegel van wie we zijn en waar we vandaan komen. Soms zitten we vast in patronen die diepgeworteld zijn in onze jeugd, in de manier waarop we liefde, zorg en veiligheid hebben ervaren — of juist gemist hebben. Dit kan leiden tot subtiele vormen van emotionele mishandeling die we misschien niet altijd direct herkennen, maar die wel invloed hebben op hoe we verbinding maken.

    Herken jij jezelf in bepaalde relatiepatronen? In dit artikel beschrijf ik 9 veelvoorkomende relatietypes. Niet alleen het gedrag, maar ook wat er onder de oppervlakte speelt. Zo krijg je inzicht in jezelf en kun je stap voor stap werken aan gezondere verbindingen.

    De Verzorger

    Je staat altijd klaar voor de ander, biedt steun, luistert, helpt en zorgt. Maar vaak vergeet je jezelf in dit proces. De kans is groot dat je bent opgegroeid in een omgeving waar emotionele zorg er nauwelijks was. Je leerde dat liefde iets is wat je moet verdienen door te geven en te zorgen. Hierdoor ben je gewend je eigen behoeften aan de kant te schuiven — soms tot het punt dat je ze zelf niet meer goed kent. Onder de rol van de verzorger schuilt vaak een diepe behoefte aan erkenning en gezien worden.

    De Relatieverslaafde

    Je zoekt voortdurend verbinding, houvast en bevestiging, ook als dat ten koste van jezelf gaat. Misschien ben je opgegroeid in een gezin waar er weinig tot geen emotionele beschikbaarheid was. Er was wellicht praktische zorg, maar geen echte afstemming op jouw binnenwereld. Die leegte probeer je nu op te vullen in relaties — vaak door vast te houden aan iemand die niet echt beschikbaar is. Je kunt moeilijk loslaten, zelfs als je diep vanbinnen voelt dat het niet goed voor je is. Onder deze dynamiek zit vaak een oud verlangen naar liefde die je vroeger gemist hebt.

    De Vermijder

    Je houdt anderen op afstand en laat weinig van je binnenwereld zien. Intimiteit voelt ongemakkelijk of zelfs onveilig. In jouw verleden werd er misschien niet echt geluisterd naar je gevoelens, of werden emoties als zwakte gezien. Je leerde dat je het zelf moest oplossen, dat kwetsbaarheid gevaarlijk is. Dus trek je muren op. Onder die muren zit vaak een stille hoop op verbinding, maar ook de angst dat als je jezelf echt laat zien, je gekwetst zult worden.

    De Controlfreak

    Je voelt je het prettigst als je de touwtjes in handen hebt. Je plant, regelt, analyseert en probeert elk risico voor te zijn. Controle geeft je een gevoel van veiligheid in een wereld die onvoorspelbaar aanvoelt. Vaak komt dit voort uit een jeugd waarin je het gevoel had dat je niet kon rekenen op stabiliteit. Misschien voelde je je verantwoordelijk voor anderen, of moest je constant op je hoede zijn. Onder de behoefte aan controle ligt vaak angst: voor chaos, verlies, of het gevoel machteloos te zijn.

    De Pleaser

    Je doet er alles aan om de ander tevreden te houden. Je past je aan, zegt ja terwijl je nee voelt, en bent voortdurend bezig met hoe je overkomt. Dit gedrag is vaak ontstaan uit een behoefte aan bevestiging. Misschien kreeg je liefde en waardering alleen als je je ‘goed’ gedroeg of je aanpaste. Je leerde dat er geen ruimte was voor jouw emoties of behoeften. Onder het pleasen schuilt vaak een diepgewortelde angst om afgewezen of verlaten te worden.

    De Strijder

    Je bent fel, direct en raakt makkelijk in discussie. Je laat je niet zomaar wegduwen en je komt op voor jezelf — vaak vanuit een houding van ‘ik moet vechten om gehoord te worden’. Deze houding kan zijn ontstaan uit een gevoel van onrecht of onzichtbaarheid in je jeugd. Misschien werd je vaak verkeerd begrepen of niet serieus genomen. Onder het vuur van de strijder ligt vaak een diepe wens om erkend te worden en om liefde te voelen, maar ook een angst om weer gekwetst te worden als je je zachtere kant toont.

    De Dromer

    Je fantaseert over de perfecte liefde, de ideale partner, het ultieme samenzijn. Je leeft deels in een droomwereld waarin je hoopt dat alles goedkomt, als je maar lang genoeg wacht of genoeg geeft. Vaak is dit een manier om te ontsnappen aan een werkelijkheid die teleurstellend of pijnlijk is. Misschien was je vroeger een gevoelig kind in een harde wereld, of kreeg je weinig ruimte om jezelf te zijn. Onder het dromen zit vaak verdriet, maar ook de hoop dat het ooit écht anders wordt.

    De Afhankelijke

    Je hebt de ander nodig om je veilig te voelen. Alleen zijn voelt leeg of beangstigend. Je zoekt voortdurend geruststelling, bevestiging en nabijheid. Als die wegvalt, raak je in paniek. Deze dynamiek ontstaat vaak uit een jeugd waarin je geen consistente steun of veiligheid hebt ervaren. Misschien moest je zelf emotioneel ‘ouder’ zijn dan je was, of voelde je je vaak in de steek gelaten. Onder deze afhankelijkheid ligt een intense hunkering naar onvoorwaardelijke liefde en veiligheid.

    De Zelfstandige

    Je bent sterk, onafhankelijk en regelt alles zelf. Je vraagt zelden om hulp en laat nauwelijks zien wat je voelt. Je bent gewend je emoties intern op te lossen, want afhankelijkheid voelt onveilig. Deze houding ontstaat vaak uit het gevoel dat je er alleen voor stond. Misschien was er geen ruimte voor jouw emoties, of werd je geleerd dat ‘je sterk moet zijn’. Onder deze zelfstandigheid schuilt vaak een verlangen om kwetsbaar te mogen zijn en om gedragen te worden, zonder dat dat zwak voelt.

    Waar herken jij jezelf? Waar loop jij vast?

    Deze types zijn geen labels, maar spiegels. Niemand ís één type — vaak hebben we meerdere kanten in onszelf ontwikkeld, afhankelijk van de situatie of de relatie. Maar als je steeds weer tegen dezelfde pijn aanloopt in je relaties, is het waardevol om stil te staan bij wat daaronder ligt. Wat heb jij ooit moeten ontwikkelen om je veilig te voelen? En wat zou je nu mogen loslaten om vrijer te kunnen verbinden?

    Ik ben er voor jou

    Loop jij vast in jouw relatiepatronen? Wil je begrijpen waar dit vandaan komt, en hoe je het kunt doorbreken? Je hoeft het niet alleen te doen. Ik begeleid je met aandacht, veiligheid en zonder oordeel.

    Durf hulp te vragen — het is geen zwakte, maar juist een daad van kracht.

    Stuur me een berichtje. Jij verdient liefdevolle verbinding — met de ander, maar vooral met jezelf.

    Liefs Elly

    https://evbalans.nl/coaching/coaching-ev-balans

  • Raadplegingen: 46
  • Publicatiedatum: 08-06-2025
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Wanneer je aan stress of gevaar denkt, denk je misschien meteen aan de bekende reacties: vechten, vluchten, of bevriezen.
  • Artikeltekst:

    Wanneer je aan stress of gevaar denkt, denk je misschien meteen aan de bekende reacties: vechten, vluchten, of bevriezen. Maar er bestaat nog een vierde reactie waar veel mensen (onbewust) in terechtkomen: fawning.

    Wat is fawning?

    Fawning is een automatische stressreactie waarbij je probeert veiligheid te verkrijgen door jezelf aan te passen aan de ander. Je maakt jezelf klein, stelt de ander gerust, vermijdt conflict en zoekt goedkeuring — vaak ten koste van je eigen grenzen, gevoelens en behoeften.

    • Voorbeelden van fawning:
    • “Sorry” zeggen terwijl je eigenlijk niets fout hebt gedaan.
    • Automatisch glimlachen of instemmen, ook al voel je je onveilig of ongemakkelijk.
    • Snel de ander geruststellen of helpen, zelfs als je zelf uitgeput bent.
    • Je gevoelens inslikken om de sfeer goed te houden.

     

    Fawning ontwikkelt zich vaak bij mensen die langdurig in een omgeving zijn geweest waar hun emoties, behoeften of grenzen niet welkom waren — bijvoorbeeld in een gezin met veel onvoorspelbaarheid, spanning of emotionele afwezigheid. Het wordt dan een manier om te overleven: als ik lief ben, niet lastig doe en me aanpas, dan ben ik veilig.

     

    De andere stressreacties kort uitgelegd

    Om fawning goed te begrijpen, helpt het om ook de andere reacties te kennen:

    Vechten: Je zet je schrap, confronteert, verdedigt, gaat de strijd aan.

    Vluchten: Je ontwijkt, sluit af, trekt je terug of zoekt afleiding.

    Bevriezen: Je verstijft, raakt verdoofd of voelt je afgesneden van jezelf.

    Fawning: Je richt je naar buiten, past je aan, zorgt voor de ander om afwijzing of conflict te vermijden.

     

    Elke reactie is een poging van je zenuwstelsel om je te beschermen. Geen van deze reacties is 'verkeerd' — maar als ze chronisch worden, kunnen ze je leven gaan beheersen.

     

    De hooiberg: hoe stress zich opstapelt in je systeem

    Stel je je zenuwstelsel voor als een grote hooischuur. Elke keer dat je iets meemaakt wat je zenuwstelsel als onveilig registreert (zoals afwijzing, spanning, kritiek), komt er een plukje hooi bij.

    Als je de tijd en veiligheid hebt om deze ervaringen te verwerken, blijft je hooiberg klein. Maar als je keer op keer situaties moet overleven waarin je geen ruimte had voor je eigen emoties, dan groeit de hooiberg gestaag. Vooral fawning-reacties worden hier gemakkelijk in opgeslagen, omdat ze vaak onzichtbaar en sociaal wenselijk zijn.

     

    De stille hooiberg van fawning

    Een van de verraderlijke dingen aan fawning is dat het er aan de buitenkant vaak ‘goed’ uitziet: je bent behulpzaam, vriendelijk, zorgzaam. Maar binnenin bouwt zich spanning op. Je raakt los van je ware gevoelens, je zegt ja als je nee bedoelt, en je raakt jezelf stukje bij beetje kwijt.

     

    Hoe je kunt beginnen met afbouwen

    🌀 Stap 1: Herkennen

    Word je bewust van je automatische neiging om te pleasen, je aan te passen of jezelf te vergeten.

    🌿 Stap 2: Leren reguleren

    Wanneer je je veilig voelt, kun je oefenen met kleine momenten van zelfexpressie. Ademhaling, lichaamswerk en rust helpen om je zenuwstelsel te kalmeren.

    🧭 Stap 3: Herinner wie jij bent

    Onder die hooiberg ligt een krachtig, levend mens met verlangens, grenzen en een stem. Je hoeft je niet kleiner te maken om erbij te horen.

    💬 Stap 4: Zoek steun

    Fawning is een reactie die meestal in relatie is ontstaan — en die je dus ook in relatie kunt helen. Therapie, coaching of een veilig contact helpen je ruimte te maken voor wie jij bent, zonder je aan te passen.

     

    Tot slot

    Fawning is geen zwakte, maar een intelligent beschermingsmechanisme dat ooit noodzakelijk was. Het probleem ontstaat pas wanneer het chronisch wordt en je steeds verder afdrijft van jezelf. Door bewustzijn, zelfcompassie en veilige verbinding kun je de lagen van de hooiberg voorzichtig afbouwen — tot je weer bij je kern komt.

    • Je mag bestaan, ook als je niet pleast.
    • Je mag ruimte innemen, ook als het ongemakkelijk voelt.
    • Je hoeft niet lief gevonden te worden om waardevol te zijn.

    Herken jij jezelf in fawning en wil je leren hoe je weer ruimte mag innemen zonder je aan te passen? Je bent niet alleen — laten we samen die hooiberg afbouwen. 💛

     

    #fawning #pleasen #traumarespons #zenuwstelsel #zelfzorg #persoonlijkegroei #vechtenvluchtenbevriezenfawn #hoogsensitief #heling #innerlijkekind #burnoutherstel #lichaamsgerichtwerk #emotieregulatie #polyvagaltheorie #selfhealing #mentalhealthawareness

    Liefs Elly

    Wil je meer weten?

    https://evbalans.nl/over-trauma-btt/uitleg-trauma-brtt-r-trb-r

  • Raadplegingen: 91
  • Publicatiedatum: 01-06-2025
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Over het niet mogen aangeven van grenzen, en de weg terug naar jezelf
  • Artikeltekst:

    “Nee zeggen is geen ondankbaarheid – het is zelfliefde”

    Over het niet mogen aangeven van grenzen, en de weg terug naar jezelf

    Ik was 16. Net bevallen.

    We hadden niets. Geen geld, geen rust, geen veiligheid.

    Dus alles wat ik kreeg, nam ik met beide handen aan. Dankbaar, altijd. Alsof ik verplicht was om blij te zijn, zelfs met wat ik niet wilde.

     

    Tot die ene keer.

    Het cadeau kwam van mijn moeders zus. Iets kleins, maar ik voelde: dit wil ik niet.

    Voor het eerst zei ik: “Nee, dank je.”

     

    En toen kwam het oordeel.

    “Wat ben jij een ondankbaar kreng.”

    Mijn moeder bleef het herhalen.

    Alsof mijn grens een belediging was. Alsof mijn gevoel er niet toe deed.

     

    Als je leert dat jouw nee niet mag bestaan

    Wat ik toen nog niet wist, is hoe diep zo’n moment zich vastzet.

    Hoe je, als je grenzen niet worden gerespecteerd, leert om ze maar niet meer uit te spreken.

    Want:

    • Als je “nee” zegt, krijg je commentaar.
    • Als je iets weigert, stel je mensen teleur.
    • Als je kiest voor jezelf, ben je ondankbaar.

    Dus leer je: buigen. Glimlachen. Aannemen. Jezelf wegcijferen.

    Je raakt vervreemd van wat jij eigenlijk voelt, nodig hebt, verlangt.

    En langzaam raak je ook vervreemd van jezelf.

    ---

    Wat geen grenzen mogen hebben met je doet

    • Het eist z’n tol. Niet meteen. Maar op den duur:
    • Je raakt uitgeput.
    • Je voelt je schuldig als je voor jezelf kiest.
    • Je weet niet meer wat jij wilt – alleen wat er van je verwacht wordt.
    • Je zegt “ja” met je mond, maar “nee” in je buik.
    • En het zit niet alleen in je hoofd. Je lijf gaat meedoen:

    Hoofdpijn, spanning, onrust, vermoeidheid, een lijf dat constant op scherp staat.

    ---

    13 jaar geleden stortte ik in – letterlijk

    Een burn-out. Mijn systeem kon niet meer.

    En pas toen — 13 jaar geleden — begon ik te begrijpen:

    Dit ging niet over werkdruk.

    Niet over drukte.

    Maar over een leven lang mijn gevoel onderdrukken.

    Over altijd beschikbaar zijn, altijd inschikken, nooit mogen kiezen voor mezelf.

    Het besef kwam hard binnen:

    Ik had nooit geleerd dat ik er óók toe doe. Dat ik grenzen mág stellen. Dat nee zeggen óók liefde is.

    ---

    "Nee" is niet egoïstisch. Het is eerlijk. Het is nodig.

    Grenzen stellen betekent niet dat je ondankbaar bent.

    Het betekent dat je jezelf serieus neemt.

    Een “nee” is geen afwijzing van de ander – het is een erkenning van jezelf.

    Van je ruimte. Je energie. Je waarde.

    Dat is wat ik nu leer.

    Elke dag opnieuw.

    En ik leer het aan mijn kinderen en kleinkinderen, omdat ik wil dat zij opgroeit met dit besef:

    • ➡️ Je mag nee zeggen.
    • ➡️ Je hoeft jezelf niet op te offeren om aardig gevonden te worden.
    • ➡️ Jouw gevoel doet ertoe.

    ---

    Voor wie dit herkent:

    Heb jij ooit iets aangenomen wat je eigenlijk niet wilde?

    Voel jij je schuldig als je een grens stelt?

    Voel je de drang om anderen te pleasen, ten koste van jezelf?

    Dan is dit jouw uitnodiging.

    • 🛑 Stop.
    • 💬 Voel wat jíj nodig hebt.
    • 🗣️ Zeg één keer bewust “nee.” Ook al trilt je stem.

    Je bent het waard. Niet pas als je perfect bent. Niet pas als iedereen je begrijpt.

    Maar nu. Zoals je bent.

    ---

    Laat het me weten.

    👉 Herken je dit? Deel je verhaal hieronder of stuur me een bericht.

    👉 Wil je dat ik vaker schrijf over grenzen, trauma, herstel of moederschap? Laat het me weten. Ik schrijf. Voor jou. Voor ons allemaal.

  • Raadplegingen: 92
  • Publicatiedatum: 25-05-2025
  • Intro foto:
  • Intro tekst: Veel mensen worstelen in relaties met tegenstrijdige gevoelens van nabijheid en afstand
  • Artikeltekst:

    Veel mensen worstelen in relaties met tegenstrijdige gevoelens van nabijheid en afstand. Aan de ene kant is er het diepe verlangen naar verbinding, en aan de andere kant de angst om gekwetst of verlaten te worden. Deze innerlijke strijd komt vaak voort uit verlatingsangst en bindingsangst – twee ogenschijnlijk tegengestelde mechanismen die vaak samen voorkomen.

    Maar wat is Verlatingsangst?

    Verlatingsangst ontstaat meestal in de vroege kindertijd, wanneer emotionele of fysieke afwezigheid van ouders of verzorgers leidt tot een diepgewortelde angst om in de steek gelaten te worden. Volwassenen met verlatingsangst kunnen zich extreem afhankelijk voelen van hun partner, bang zijn om verlaten te worden, of zich voortdurend zorgen maken over afwijzing.

    En wat is dan Bindingsangst?

    Bindingsangst is de angst om je echt te hechten of afhankelijk te worden van een ander. Mensen met bindingsangst ervaren vaak gevoelens van beklemming in relaties en trekken zich terug wanneer het te intiem wordt. Achter deze angst schuilt vaak een diepe overtuiging dat liefde gevaarlijk of onbetrouwbaar is.

    De Dynamiek Tussen Beiden

    Ironisch genoeg trekken mensen met verlatingsangst vaak mensen aan met bindingsangst, en omgekeerd. Dit creëert een vicieuze cirkel waarin de een steeds meer bevestiging zoekt, terwijl de ander afstand neemt – wat het patroon juist versterkt.

    Diepere Lagen: Familieopstellingen, BRTT en TRB

    Verlatings- en bindingsangsten zijn zelden willekeurig; ze wortelen vaak in transgenerationele patronen. Met familieopstellingen worden deze onbewuste dynamieken zichtbaar. Ze onthullen hoe trauma’s, loyaliteiten of verliezen uit vorige generaties jouw relaties vandaag beïnvloeden.

    In combinatie met BRTT (Body Remembers Trauma Therapy) en TRB (Trauma Release Breathwork) kunnen deze inzichten daadwerkelijk geïntegreerd en losgelaten worden. Deze lichaamsgerichte therapieën helpen opgeslagen spanningen en emotionele blokkades op een diepe, veilige manier te verwerken.

    Is het tijd voor Verandering?

    Herken jij jezelf in deze patronen? Heb je het gevoel steeds in dezelfde valkuilen te stappen in relaties? Wacht dan niet langer.

    Doorbreek de cyclus.

    Maak ruimte voor echte verbinding – met jezelf én met anderen.

    Ontdek hoe familieopstellingen, BRTT en TRB jou kunnen helpen.

    Neem vandaag nog contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.

    https://evbalans.nl/over-trauma-btt/uitleg-trauma-brtt-r-trb-r

    https://evbalans.nl/opstellingen/familieopstellingen

    Warme groet,

    Elly Vroegh

     

    ☎️06-51293720

    Randweg 16

    Buren

  • Raadplegingen: 58