Laatst vertelde ik trots over mijn "overwinning' Marija autorijden op de snelweg, maar wat ben ik daarna mezelf tegen gekomen.. angst en paniek kwamen weer op. Ik baalde van mezelf, was boos, teleurgesteld. En durfde bijna niet weer in de auto te stappen. Maar ik weet, ik voel, ik hou vol. Ik ga dit aan, ik ben trots op de stapjes die ik heb gezet en zoek hulp waar ik kan. lk mag dit vragen, het hoeft niet alleen. Gisteren heb ik mijn ademhalingstool opgehaald bij Elly Vroegh,_.dank daarvoor. En na onwennig oefenen gisteren, vandaag in de auto gestapt.

 Het is even wennen maar ik denk echt dat dit me kan helpen om op de juiste (snel)weg te raken. lk ben en blijf hoopvol