Grenzen aangeven betekent dat je durft te zeggen wanneer iemand te veel van je verlangt, dingen vraagt die je niet wilt, tegen jezelf zegt dat het mooi genoeg is zo, of dat je erkent dat het je niet gaat lukken.

Grenzen aangeven wordt als lastig ervaren. Hoe kan dat?

Grenzen aangeven

Grenzen, waar zijn die? Hoe kom je er achter waar mijn grenzen liggen? Bedenk dat grenzen persoonlijk zijn. De ene persoon kan meer aan, dan de ander. De een kan het aan om de hele dag te werken en daarna nog te gaan shoppen. De ander heeft meer behoefte aan rust en stilte als hij of zij uit zijn werk komt. Vergelijk jezelf niet met anderen. Jij moet de ruimte nemen die jij nodig hebt. Als jij rust nodig hebt, moet jij die nemen. Een ander neemt die niet voor jou.

Voordat je grenzen kunt aangeven, zul je ze eerst aan moeten (leren) voelen. Let daarom op de signalen die je lichaam geeft. Voel je je extreem moe na een dag werken en winkelen? Dan weet je dat dit te veel voor jou is. Je lichaam heb je niet voor niets, je moet luisteren naar wat je lichaam jou vertelt. Als je dagenlang hoofdpijn hebt, dan zal je toe moeten geven aan deze hoofdpijn. Daar kun je niet mee door lopen.

Zo ook in het grenzen aangeven: Voel je aan dat iemand over je grenzen heengaat? Dan zul je daar wat aan moeten doen.

Fysieke grenzen, mentale grenzen en emotionele grenzen

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten grenzen. De meest voornamelijke grenzen zijn de fysieke grenzen en de mentale grenzen.

Fysieke grenzen

Fysieke grenzen worden ook wel lichamelijke grenzen genoemd. De grenzen stel je om aan anderen aan te geven hoe ver ze mogen gaan met aanrakingen. Door hierin grenzen te stellen geef je aan wie je mogen aanraken en in welke mate ze dit mogen doen. Dit is een hele belangrijke grens want het mag natuurlijk niet zo zijn dat iedereen je zomaar mag aanraken.

Mentale grenzen

Mentale grenzen zijn ook zeker heel belangrijk. Deze grenzen geven je namelijk de mogelijkheid om je eigen mening te hebben en te vormen en daarnaast geven deze grenzen je de mogelijkheid om je gedachten te uiten. Niemand anders kan over jouw gedachten de baas zijn en je hoeft ook niet altijd mee te lopen in de gedachten van anderen.

Emotionele grenzen

Elk mens heeft zijn eigen emoties. Mensen om ons heen kunnen manipulatief werken. Je eigen emotionele grenzen maken je los van deze schadelijke invloeden van buitenaf en zorgen ervoor dat je eigen emoties een rol kunnen spelen.

Wanneer geef je grenzen aan?

Grenzen aangeven is niet lastig wanneer je precies weet wat de grenzen zijn. Als je de letterlijke grens oversteekt naar een buurland en je passeert daarbij een kenmerk (paal/ bord etc.) weet je dat je een grens overgaat. Echter: als je in een bos loopt, zonder markering, passeer je een grens zonder dat je er erg in hebt.

Dit maakt grenzen aangeven zo lastig. Vaak ben je een grens al voorbij zonder dat je het door hebt.

Vaak ben je een grens al voorbij zonder dat je het doorhebt

Dit komt doordat je omstandigheden continu wisselen. Neem als voorbeeld eens overwerk. Normaal gesproken ben je niet te beroerd om een uur over te werken. Je belt naar huis waar het ook geen probleem is iets later te eten. Je werkt een uur langer door, rond je werk af, iedereen is blij en met een tevreden gevoel ga je naar huis. Dit tempo kun je weken lang volhouden!

Laten we deze situatie eens als de normale situatie beschouwen.

Wanneer ga je nou je grens voorbij? Het uur overwerken is geen probleem voor je toch? Echter: deze morgen ben je slecht wakker geworden. ‘ik heb slecht geslapen‘ mompel je tegen je partner en vertrekt naar je werk. Het is chaos op de afdeling. Uitzendkrachten zoeken hulpeloos naar hoe ze iets moeten doen, je leidinggevende is op vakantie, bij de buurafdeling wordt gereorganiseerd en jouw mailbox is het afgelopen weekend ontploft. Een van deze mails bevat de vraag of je wilt overwerken. Wat doe je? Overwerken is toch nog nooit een probleem geweest voor je?

Waarom is grenzen aangeven moeilijk?

In zo’n situatie wordt het tijd om grenzen aan te geven. De gevolgen om in dergelijke situaties toch door te zetten leiden tot stress, chronische stress en uiteindelijk burnout.

Grenzen aangeven wordt vaak bemoeilijkt door gevoelens:

• Je wilt  een ander heel graag plezier doen en gaat in op zijn wensen.
• Je bent bang dat de ander je niet meer waardeert en doet toch wat zij vraagt.
• Anders zijn dan anderen wil je niet en je past je daarop aan
• Je bent bang voor een luilak-imago

Maar ook door normen en waarden:

• Als ik niet overwerk ben ik een nietsnut
• Als ik niet naar dat feestje ga ben ik asociaal
• Ik moet het kunnen dus ik doe het.
• Ik moet gewoon doen wat er van me gevraagd wordt.

Durf hulp te vragen ik help e graag!