In een individuele opstelling gebeurd hetzelfde dan in een groepsopstelling alleen zijn er nu geen representanten maar poppetjes of andere voorwerpen Maar de poppetjes laten hetzelfde zien. Het maakt de onbewuste onderstroom zichtbaar en laat  zien wat de mogelijke oorzaken zijn van bepaalde problemen, patronen of gedrag.

Deze vorm van opstellen is zonder representanten. In plaats daarvan maken we gebruik van poppetjes of andere voorwerpen om personen of aspecten uit het systeem te representeren. Deze kunnen niet ondervraagd worden natuurlijk, maar de begeleider kan wel invoelen op de verschillende plekken van de opstelling.

Bij individuele opstelling zien we eerst welk innerlijk beeld de cliënt heeft over zichzelf en de familie, dit is namelijk wat hij of zij neerzet. De cliënt kan op een afstandje kijken naar het geheel. Vervolgens stelt de begeleider vragen aan de cliënt over wat er wordt waargenomen en worden er interventies gedaan, net als bij een opstelling met representanten.

Voor sommige mensen voelt het veiliger om individueel een familieopstelling te doen. Zeker wanneer er onderwerpen spelen die gepaard gaan met schaamte, schuld of onveiligheid.  Er is geen interactie met andere mensen en de opstelling blijft meer op afstand, zonder dat het aan waarde afneemt.

Naast poppetjes kan er ook gewerkt worden met vloerankers.

Vloerankers zijn vaak A4’tjes of kussens op de grond waar je op kan staan om in te voelen. Perfect om te gebruiken bij het maken van keuzes of het onderzoeken van je eigen verlangen en weg die je wilt ingaan.