Wanneer je als kind een trauma hebt meegemaakt, dan zullen de effecten van het trauma doorleven in je volwassen leven. Onder andere doordat je bent gaan geloven dat er iets mis is met jou!

Je blijft in je volwassen leven keihard proberen te bewijzen dat je wél goed genoeg bent. Je probeert krampachtig de mensen om je heen het naar de zin te maken en je durft niet je grenzen aan te geven wanneer mensen over je heen gaan. Je tolereert, je accepteert, je laat het gebeuren. Je bent bang, wanneer je je boosheid uit, dat dit teruggeworpen wordt op jou.

Je geeft dus geen grenzen aan en de ander heeft de leiding over jouw leven. Je slikt je woorden in, want je mag er immers niet zijn.

Wanneer je het gevoel hebt gekregen dat je niet gewenst was, dan zal de wereld om je heen je steeds het gevoel geven dat je er niet hoort of mag zijn.

 

Wanneer je als kind de ervaringen hebt gehad dat mensen misbruik van je maakten, dan zal je in het nu mensen aantrekken die misbruik van je maken en je grens niet respecteren. Net zolang tot het trauma wordt gezien.

Het gaat erom dat je niemand meer de gelegenheid geeft om je te raken in wat jou pijn doet. Ik help je hoe je dit doet. Jij mag er zijn, jij bent goed genoeg!

 

Dan pak je jij de leiding over jouw leven weer.

 

Dat is niet gemakkelijk maar Jij kan dat dat weet ik ook.

 

Lief mooi mens, ik help je graag, om je verdriet weer te laten zijn, maar ook om je boosheid te leren voelen. Het mag er zijn. Maar het mag je niet belemmeren. Je mag de opgetrokken muren om je heen afbreken!

JIJ mag JIJ zijn, jezelf. Jij bent goed genoeg zoals je bent.

 

Huil maar en kom maar tot rust. Ik reis graag een stukje met je mee zodat jij weer kan gaan vliegen en fladderen zoals jij bent. Terug in je kracht.

Terwijl ik dit schrijf kruipt er een vlinder met gebroken vleugels over mijn been. Ik voel de liefde, ik voel mijn verleden, ik voel een eigen stukje verdriet wat ik heb moeten helen.....

Ik neem je mee van je hoofd naar je hart, JIJ mag weer gaan vliegen...